Emil Młynarski

Emil Szymon Młynarski herbu Belina(ur.18 lipca 1870 w Kibartach,zm.5 kwietnia 1935 w Warszawie)polski skrzypek,dyrygent,kompozytor,współzałożyciel i dyrektor Filharmonii Warszawskiej w latach 1901–1905.
Życiorys
W wieku 10 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach u Leopolda Auera w Konserwatorium Cesarskiego Towarzystwa Muzycznego w Petersburgu.Ponadto uczył się kompozycji pod kierunkiem Anatolija Ladowa oraz instrumentacji u Nikołaja Rimskiego-Korsakowa.W 1890 roku rozpoczął karierę solisty,występując m.in.w Petersburgu,Mińsku,Grodnie,Kownie,Wilnie,Kijowie,Odessie,Warszawie,a także w Berlinie,Lipsku,Magdeburgu,Hanowerze,Mannheimie,Augsburgu i Londynie.W roku 1893 został pedagogiem w szkole Cesarskiego Towarzystwa Muzycznego w Odessie(do jego uczniów należał Paweł Kochański),a w 1897 r.przeniósł się do Warszawy.W 1898 roku otrzymał nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im.Ignacego Jana Paderewskiego w Lipsku za Koncert skrzypcowy d-moll op.11.W zastępstwie Cesare Trombiniego dyrygował spektakl„Carmen”w warszawskim Teatrze Wielkim.Od tego czasu związał się z warszawską sceną operową.W roku 1900 został powołany na stanowisko dyrektora Filharmonii Warszawskiej oraz jej pierwszego dyrygenta,a w latach 1904–1907 sprawował funkcję dyrektora Instytutu Muzycznego w Warszawie.Odbył wiele podróży koncertowych,szczególnie do Wielkiej Brytanii.W roku 1916 przeniósł się do Moskwy,gdzie prowadził orkiestrę Teatru Wielkiego,a w 1918 r.powrócił do Warszawy i wznowił współpracę z Filharmonią.W 1919 roku został mianowany dyrektorem Konserwatorium Warszawskiego,a w latach 1919–1929 był dyrektorem Opery Warszawskiej.2 maja 1923 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.W roku 1929 zamieszkał w Filadelfii,gdzie objął stanowisko dziekana Wydziału Orkiestrowego i Operowego Curtis Institute of Music i dyrekcję Opery Filadelfijskiej,a w 1931 r.powrócił do Warszawy.Mimo pogarszającego się stanu zdrowia,w sezonie 1932/1933 był dyrektorem Opery Warszawskiej.W 1934 roku został wybrany prezesem Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich.Jednym z jego uczniów był Faustyn Kulczycki.
Życie prywatne
Emil Młynarski był synem Kazimierza Młynarskiego i Fryderyki Birnbroth.W 1895 r.w Iłgowie poślubił Annę Talko-Hryncewicz,z którą miał pięcioro dzieci:Wandę,Bronisława,Feliksa,Annę i Anielę;Aniela(1908–2001)poślubiła w 1932 r.Artura Rubinsteina.Wojciech Młynarski jest stryjecznym wnukiem Emila Młynarskiego.Emil Młynarski spoczywa w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.Pomnik na jego grobie jest autorstwa Karola Tchorka.
Upamiętnienie
Od 1972 roku Emil Młynarski jest patronem jednego z warszawskich placów,jednej z suwalskich ulic,a także został wybrany na patrona Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I stopnia w ZPSM nr 1 na ul.Miodowej w Warszawie oraz Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Augustowie.
Kompozycje(wybór)

• "Kartka z albumu"op.1 na fortepian
• "Romans"op.3 na fortepian
• "Polonaise,Berceuse slave i Humoresque"op.4 na skrzypce i fortepian
• "Krakowiak,Nokturn i Moment fugitiv"op.5 na fortepian
• "Reverie,Musette i Souvenir"op.6 na skrzypce i fortepian(1893 r.)
• "Mazur G-dur i Mazur A-dur"op.7 na skrzypce i fortepian
• "Schlaf ein"na głos i fortepian
• "Ambrosische Nacht"na głos i fortepian
• "Sonata na fortepian"(przed 1895 r.)
• "Koncert skrzypcowy d-moll"op.11(ok.1897 r.)
• "Ligia",opera według Quo vadis Henryka Sienkiewicza[nieukończona](ok.1898 r.)
• "In vino veritas",opera[nieukończona](ok.1900 r.)
• "Symfonia F-dur„Polonia”"op.14(1910 r.)
• "Noc letnia",opera(1913 r.)
• "Orły do lotu na głos i orkiestrę"(ok.1915 r.)
• "Koncert skrzypcowy D-dur"op.16(ok.1916 r.)
• "Ej chłopie polski",kantata-ballada(ok.1916 r.)
• "Melodie dawniejsze na orkiestrę"
• "Piosenka o Komendancie"na głos i fortepian
• "Pasterz do Zosi"na głos i fortepian
• "Fanfary uroczyste"na orkiestrę(1925 r.)