Życiorys
Służba w c.i k. Armii i Legionach Polskich
Dzieciństwo i wczesną młodość spędził w miejscowości Michalczowa k.Nowego Sącza.Następnie uczęszczał do I Gimnazjum w Nowym Sączu.W październiku 1875 r.odbył przeszkolenie rekruckie w 20 Pułku Piechoty w Krakowie,po którym rozpoczął naukę w Korpusie Kadetów w Wiedniu.18 sierpnia 1878 zakończył naukę i rozpoczął służbę w c.k.Armii.
Służył w następujących oddziałach piechoty:
- 20 Pułku Piechoty(12 Dywizja Piechoty,I Korpus)w Krakowie
- 28 Pułku Piechoty(3 Dywizja Piechoty,XIV Korpus)w Innsbrucku,w latach 1891-1892 na stanowisku dowódcy kompanii
- 98 Pułku Piechoty(10 Dywizja Piechoty,IX Korpus)w Josephstadt
Następnie mianowany został dowódcą I batalionu w Bielsku(Bielitz)13 Pułku Piechoty(5 Dywizja Piechoty,I Korpus)w Opawie(Troppau).1 listopada 1910 został dowódcą tego pułku.1 lipca 1911 przeszedł na emeryturę w randze pułkownika.6 sierpnia 1914 w Krakowie,po wybuchu I wojny światowej zgłosił się na ochotnika do Legionów Polskich i wraz z druhem Władysławem Turskim przystąpił do mobilizacji krakowskiego„Sokoła”.Został organizatorem i pierwszym dowódcą 2 Pułku Piechoty.W kwietniu 1915 r.stanął na czele III Brygady.Od 25 kwietnia 1917 do 19 lutego 1918 dowodził Polskim Korpusem Posiłkowym.Po zawarciu pokoju brzeskiego został przez władze austriackie internowany w obozach w Chust i Marmarosz Sziget.
Służba w Wojsku Polskim
8 listopada 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała majora.Wziął udział w wojnie polsko-ukraińskiej w obronie Lwowa i Przemyśla.W czasie wojny polsko-bolszewickiej był dowódcą 3 Armii.Po zakończeniu walk został dowódcą Okręgu Generalnego Pomorze w Toruniu,a po reorganizacji struktur dowodzenia dowódcą Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu.Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz Józef Piłsudski decyzją z 12 lutego 1922 zezwolił mu na przyjęcie i noszenie Krzyża Komandorskiego Orderu Legii Honorowej.Józef Piłsudski dekretem z dnia 22 września 1922 przeniósł go na własną prośbę z dniem 1 stycznia 1923 w stan spoczynku z prawem noszenia munduru i w uznaniu zasług nadał mu stopień generała broni.Zmarł 11 kwietnia 1925.14 kwietnia tego roku pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie,kwatera 67.
Rodzina
Był synem Pawła Arystomena,powstańca 1863 r. i Józefy z Klewskich.Żonaty z Józefą Onitsch(ur.29 grudnia 1870 w Tarnowie,zm.1 marca 1958 w Krakowie),córką Władysława Ludwika Józefa Kalasantego Onitsch(ur.25 sierpnia 1837 w Tarnowie,zm.25 lipca 1900 w Tarnowie) i Walerii Antoniny Katarzyny Jaxa-Rożen(ur.5 kwietnia 1839 w m.Brzeziny-Tropie,zm.30 stycznia 1919 w Krakowie).Waleria była jedną z trzech córek Bolesława Augusta Hilarego Jaxa-Rożna.Zygmunt i Józefa mieli troje dzieci:Józefa(ur.24 stycznia 1898,zm.15 września 1898) i Jana(ur.1893 r.)oraz córkę Władysławę(1900-1990).30 kwietnia 1995 na krużgankach Kaplicy Loretańskiej OO.Kapucynów w Krakowie odsłonięto popiersie generała.18 października 2007 na ścianie frontowej kamienicy przy ul.Garncarskiej 4 w Krakowie,gdzie mieszkał gen.Zygmunt Zieliński,odsłonięto i poświęcono tablicę pamiątkową.10 listopada 2013 roku w rodzinnych Rzeszotarach odsłonięto tablicę jego pamięci,oraz pamięci bohaterów Powstania Styczniowego Pawła Arystomena Zielińskiego i kuzynów Żelechowskich.
Awanse
- chorąży(Fähnrich)18 sierpnia 1878
- podporucznik(Leutnant)1 listopada 1878
- porucznik(Oberleutnant)1 listopada 1883
- kapitan(Hauptmann)1 listopada 1890
- major(Major)1 listopada 1902
- podpułkownik(Oberstleutnant)1 listopada 1907
- pułkownik(Oberst)1 września 1910
- generał major(Generalmajor)1 listopada 1917
- generał porucznik 1920 r.
- generał broni 22 września 1922 z dniem 1 stycznia 1923
Ordery i odznaczenia
- Order Orła Białego(1921 r.)
- Krzyż Komandorski Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari(1921 r.)
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych czterokrotnie(po raz pierwszy 1921 r.)
- Medal Niepodległości
- Komandor Legii Honorowej(Francja,zezwolenie Naczelnika Państwa w 1922 r.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz