Zenon Przesmycki

Zenon Franciszek Przesmycki ps.„Miriam”,„Jan Żagiel”(ur.22 grudnia 1861 w Radzyniu Podlaskim,zm.17 października 1944 w Warszawie)polski poeta i tłumacz,przedstawiciel parnasizmu,krytyk literacki i artystyczny okresu Młodej Polski,odkrywca i wydawca twórczości Norwida.
Życie
Gimnazjum ukończył ze złotym medalem,następnie studiował we Włoszech,Czechach,Francji,Anglii.W latach 1887–1888 był redaktorem„Życia”warszawskiego;pismo to miało wpływ na rozwój modernizmu w Polsce.W Warszawie Przesmycki ukończył studia prawnicze.W latach 1889–1900 przebywał w Paryżu i Wiedniu,po powrocie na ziemie polskie był w Krakowie ponownie redaktorem„Życia”,tym razem krakowskiego.1901-1907 redagował pismo literackie„Chimera”,co jest uważane za jego największe osiągnięcie.W dwudziestoleciu międzywojennym był krótko ministrem kultury i sztuki(1919 r.)a także prezesem Polskiego Towarzystwa Ochrony Prawa Autorskiego.Był członkiem Polskiej Akademii Literatury,tłumaczem poezji i prozy,popularyzatorem twórczości Norwida.Uważał sztukę za środek uszlachetniania ludzkości.Pochodził z rodziny szlacheckiej pieczętującej się herbem Paprzyca.Od 1905 roku był żonaty z Anielą Hoene(1867–1938),potomkinią Józefa Hoene-Wrońskiego,którego rozproszone pisma zbierał w dwudziestoleciu międzywojennym;dzieci nie miał.
Twórczość
Autor m.in.zbioru poezji Z czary młodości(1893 r.)a także wierszy takich jak W twych cudnych oczach...oraz słynnego W co wierzyć?będącego sztandarowym,a zarazem dramatycznym przykładem polskiego dekadentyzmu.Zenon Przesmycki tłumaczył m.in.wiersze Rimbauda,Poego,Mallarmégo,dramaty Maeterlincka.
Odznaczenia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski(2 maja 1923)
• Komandoria Legii Honorowej(Francja)
• Komandoria Orderu Leopolda(Belgia)
• Komandoria Orderu Białego Lwa(Czechosłowacja)