Rozejm w Altmarku

(rozejm altmarski)sześcioletni rozejm kończący wojnę polsko-szwedzką 1626–1629.Zawarty został 26 września 1629 w Altmarku(dzisiaj Stary Targ)pomiędzy Szwecją a Rzecząpospolitą przy mediacji dyplomacji francuskiej,angielskiej i brandenburskiej.Układ zaaprobowany przez Sejm zebrany w Warszawie 12 marca 1631.
Najważniejsze postanowienia:

• Szwedzi zatrzymali Inflanty na północ od Dźwiny wraz z Rygą utrwalono więc wcześniejsze straty terytorialne Rzeczypospolitej na tym terenie.
• Szwedzi zatrzymali wszystkie porty pruskie,tj.Tolkmicko,Elbląg,Braniewo,Piławę i Kłajpedę.Polska utrzymała kontrolę nad Gdańskiem,Królewcem i Puckiem.
• Na mocy postanowień rozejmu Malbork,Sztum,Gdańska Głowa i Żuławy Wiślane zostały przekazane w sekwestr na rzecz elektora brandenburskiego Jerzego Wilhelma(w zamian za część wybrzeża z Piławą).Gdyby po upłynięciu terminu rozejmu nie doszło do trwałego pokoju,miasta te miały wrócić do Szwecji.Była to nagroda dla elektora za przepuszczenie wojsk szwedzkich podczas ataku na Polskę.
• Mitawa wracała do księcia kurlandzkiego.
• rozejmowi towarzyszył układ pomiędzy Szwecją a Gdańskiem,na mocy którego Szwedzi mieli prawo do pobierania 5,5% cła od przewożonych towarów,przy czym 3,5% miał otrzymywać król szwedzki,1% król polski i 1% Gdańsk.
• za pomoc austriacką Rzeczpospolita musiała zapłacić 500 tys.złotych.

W 1635 postanowienia rozejmu w Altmarku zmodyfikowano,podpisując korzystniejszy dla Polski rozejm w Sztumskiej Wsi.