Życie i panowanie Pod rządami opiekuńczymi
Z chwilą śmierci ojca Warcisława IV w 1326 Bogusław miał zaledwie 8–9 lat.Rządy opiekuńcze do uzyskania przez niego wieku sprawnego przejęła matka Elżbieta.Po śmierci ojca,Meklemburczycy wysunęli roszczenia do Rugii.Młody książę przy udziale matki wysłał poselstwo do Duńczyków,z prośbą o przyjęcie tych ziem jako lenno.Nad Rugią wyznaczono kuratora w osobie Burcharda,hrabiego Schwalenberga.Książęta Meklemburgii,nie godząc się z posunięciem księcia wołogosko-rugijskiego,pozyskali książąt szczecińskich oraz znaczące rody rugijskie do pomocy i zaatakowali księstwo.Rugijskie ziemie ocalili mieszkańcy Greifswaldu oraz Stralsundu,którzy do obrony wystawili ok.340 ciężko i lekkozbrojnych wojów.Wraz z przybyłymi posiłkami 600 zbrojnych Duńczyków zdołano obronić Loitz(pol.Łozice)od oblężenia.Został zawarty rozejm.Po jego ustaniu,książęta szczecińscy Otton I i Barnim III(do 1331)zostali uznani opiekunami małoletniego księcia.Dalsze walki z Meklemburczykami były bardziej zaciekłe.Odniesione sukcesy obronne w końcu doprowadziły do układu pokojowego w Brudersdorf(27 czerwca 1328).Na rzecz Henryka II,księcia meklemburskiego,Bogusław V poddał w zastaw kilka okręgów miejskich,które w ciągu 12 lat miały być wykupione,inaczej,zgodnie z warunkami układu,przechodziły w posiadanie Meklemburczyków.W konsekwencji utracono je na skutek braku wpłaty sumy zastawu i nacisku miast pomorskich.Wysuwane również pretensje biskupa szweryńskiego do ziem rugijskich,mimo korzystnego dla Stralsundu wyroku komisji papieskiej,wprowadziły ponownie w stan wojny książąt pomorskich.Ziemie wschodnie księstwa(okręg słupski),na mocy układu z dnia 27 lutego 1329 z zakonem krzyżackim przeszły pod ich dwunastoletni zarząd(zastaw).Dalsze ustępstwa na rzecz zakonu z ziemi bytowskiej,doprowadziły do uszczuplenia wpływów książęcych i zachwiania polityki wewnętrznej oraz zewnętrznej księstwa.
Samodzielna władza
Od 29 lipca 1332 książę wystawiał samodzielne dokumenty.Od 1338 zarządzał całym księstwem,także w imieniu swoich młodszych braci,nad którymi sprawował opiekę.W trzy lata później,przy pomocy słupczan,odzyskał ziemię słupską,która była dana pod zastaw Krzyżakom za sumę 6 tysięcy grzywien.11 lipca 1343,wespół z młodszym bratem Barnimem IV Dobrym zawarł sojusz/pakt z Kazimierzem Wielkim przeciw zakonowi.Porozumienie to miało gwarantować nienaruszalność postanowień zawartych 8 lipca 1343 pomiędzy królem Polski a Krzyżakami(pokój kaliski).Mimo,że rozmowy w sprawie układu trwały kilka miesięcy wcześniej,porozumienie nie zostało nigdy wprowadzone w życie.Próby umocnienia polskich wpływów nad Kościołem pomorskim i chęć zbliżenia biskupstwa kamieńskiego do arcybiskupstwa gnieźnieńskiego legły natomiast w gruzach(1346).W poł.XIV w.doszło do kilkuletniego konfliktu z władcami meklemburskimi,na skutek zerwania rozejmu przez Bogusława V,który zamierzał ponownie inkorporować okręg Barda do swoich domen.Mimo zawarcia układu pokojowego w Lubece(1350),konfliktu nie rozstrzygnięto.Przez kilka następnych lat prowadzono walki zbrojne,które zakończyły się sukcesem wojów pomorskich w 1354.12 lutego tego roku podpisane zostało porozumienie przy udziale króla rzymskiego i czeskiego Karola IV Luksemburskiego i króla polskiego Kazimierza Wielkiego,w którym książęta meklemburscy zrzekli się ziemi wkrzańskiej i rugijskiej.Książę Bogusław V zobowiązał się jednocześnie do nie budowania twierdz na pograniczu z Meklemburgią,a wszelkie sporne kwestie rozstrzygać przy udziale przedstawicieli sądu czterech miast pomorskich i rycerstwa.W okresie jego rządów,przeprowadzono dwukrotnie podział kraju.Pierwszy,datowany na 25 maja 1368,doprowadził do przekazania na jego rzecz(na cztery lata)części księstwa na wschód od Świny.Drugi,który został przeprowadzony 8 czerwca 1372,nadawał jemu wschodnie obszary z siedzibą w Słupsku.Księstwo Słupskie obejmowało:Stargard,Trzebiatów,Gryfice,Darłowo,Sławno i Słupsk.Do jego samodzielnych inicjatyw politycznych należały podpisanie ugody strzałowskiej w 1370,które kończyły długoletni zatarg pomiędzy miastami hanzeatyckimi a Danią oraz zawarcie pokoju z Meklemburgią w 1372.
Rodzina
W zapusty 24/25 lutego 1343 ożenił się z Elżbietą,córką króla Polski Kazimierza III Wielkiego.
Miał z nią dwie córki oraz jednego syna,tj.:
- NN córka,
- Elżbietę(ur.zap.1346,najp.1347,zm.15 lutego 1393)żonę cesarza Karola IV Luksemburskiego,
- Kazimierza IV(Kaźka słupskiego)(ur.1351,zm.2 stycznia 1377)księcia dobrzyńskiego,inowrocławskiego i słupskiego.
Miał z nią trzech synów i jedną córkę,tj.:
- Warcisława VII(ur.w okr.1362–1363,najp.1365,zm.25 lutego 1395)księcia słupskiego,
- Bogusława VIII(ur.w okr.1363–1364,najp.1368,zm.11 lutego 1418)księcia stargardzkiego i słupskiego,
- Barnima V(ur.przed 20 września 1369,zm.przed 7 lutego 1403)księcia stargardzkiego,słupskiego,sławieńskiego,darłowskiego i szczecineckiego,
- Małgorzatę(w okr.1370–1374,zm.12 czerwca 1410)żonę arcyksięcia Ernesta I Żelaznego.
| Bogusław IV ur.w okr.1254–1255 zm.19 II 1309 | Małgorzata ur.w okr.1265–1271 zm.po 4 XII 1315,p.1317 | Herman III Długi ur.ok.1275 zm.1 II 1308 | Anna Habsburżanka ur.1280 zm.1327 | ||||||||||
| Warcisław IV ur.w okr.11–27 V 1291 zm.w okr.31 VII–1 VIII 1326 | Elżbieta ur.w okr.1300–1304 zm.w okr.II–III 1355 lub przed 2 II 1356 | ||||||||||||
| 1 Elżbieta Kazimierzówna ur.ok.1326 zm.1361OO w okr.24–25 II 1343 | Bogusław V(Wielki)(ur.w okr.1317–1318 zm.w okr.3 II–24 IV 1374) | 2 Adelajda Welf ur.ok.1341 zm.być może 5 II 1407OO w okr.1362–1363 | |||||||
| 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | |||||
| NN,córka |
Elżbieta ur.zap.1346,najp.1347 zm.15 II 1393 | Kazimierz IV(Kaźko słupski)ur.1351 zm.2 I 1377 | Warcisław VII ur.w okr.1362–1363,najp.1365 zm.25 II 1395 | Bogusław VIII ur.w okr.1363–1364,najp.1368 zm.11 II 1418 | |||||
| 2 | 2 | ||||||||
| Barnim V ur.przed 20 IX 1369 zm.przed 7 II 1403 | Małgorzata ur.w okr.1370–1374 zm.12 VI 1410 | ||||||||
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz