Wiesław Chrzanowski(polityk)

Wiesław Marian Chrzanowski(ur.20 grudnia 1923 w Warszawie,zm.29 kwietnia 2012 tamże)polski adwokat i polityk,profesor nauk prawnych,żołnierz Armii Krajowej,powstaniec warszawski,założyciel i pierwszy prezes ZChN,poseł i marszałek Sejmu I kadencji,senator IV kadencji,minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego.Kawaler Orderu Orła Białego.

Biografia
Syn Wiesława,inżyniera i konstruktora silników cieplnych,profesora Politechniki Lwowskiej i Politechniki Warszawskiej,ministra w okresie II RP.
Wykształcenie i praca zawodowa
W 1945 r.ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.W 1975 r.uzyskał stopień naukowy doktora a w 1979 r.doktora habilitowanego nauk prawnych.Został profesorem nauk prawnych.Pracował jako wykładowca prawa i profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.W latach 1987–1990 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Prawa Kanonicznego i Świeckiego KUL.Prowadził później zajęcia z zakresu prawa cywilnego w Uczelni Łazarskiego.
Działalność publiczna
Do 1945 r.
W 1940 r.z inicjatywy brata Zdzisława rozpoczął działalność konspiracyjną w Młodzieży Wielkiej Polski.W 1943 r.został współtwórcą konspiracyjnej organizacji Młodzież Wszechpolska.Walczył w szeregach Narodowej Organizacji Wojskowej,która weszła w skład Armii Krajowej.Jako żołnierz AK uczestniczył w powstaniu warszawskim.W stopniu podchorążego walczył w batalionie NOW-AK„Gustaw”a następnie był żołnierzem batalionu„Harnaś”.We wrześniu został ranny podczas ataku na szpital.Po opuszczeniu Warszawy został skierowany do obozu w Pruszkowie.Następnie należał do Narodowego Zjednoczenia Wojskowego.Działał w konspiracyjnych organizacjach o orientacji niepodległościowej,m.in.w Stronnictwie Narodowym i Związku Akademickim Młodzież Wszechpolska.W lipcu 1945 r.wraz z m.in.Tadeuszem Łabędzkim reaktywował pismo„Wszechpolak”.Był też redaktorem„Młodej Polski”.Związał się politycznie ze Stronnictwem Pracy,z którym współpracował od 1945 r.
Okres powojenny
W kwietniu 1946 r.został prezesem Chrześcijańskiego Związku Młodzieży„Ostoja”.W maju tego samego roku został aresztowany przez UB,a po kilku tygodniach zwolniony.Następnie przebywał w ukryciu do amnestii z 1947 r.kiedy się ujawnił.Podjął wówczas pracę w„Tygodniku Warszawskim”.W latach 1948–1954 był ponownie więziony z powodów politycznych.8 stycznia 1950 został skazany na karę 8 lat pozbawienia wolności.Na początku lipca 1954 r.opuścił zakład karny w Rawiczu jako tzw.urlopowany więzień karny.Od 1965 r.blisko współpracował z prymasem Stefanem Wyszyńskim.W latach 1956–1972 podejmował próby uzyskania uprawnień adwokata.Mimo kilku uchwał rady adwokackiej dopuszczających go do zawodu,minister sprawiedliwości odrzucał jego wnioski.Wiesław Chrzanowski został radcą prawnym specjalizującym się w prawie spółdzielczym.Pełnił funkcję kierownika zespołu radców prawnych Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego,a od 1972 r.był pracownikiem naukowym Spółdzielczego Instytutu Badawczego.W 1980 r.został doradcą NSZZ„Solidarność”,był współautorem statutu związku.W 1981 r.został ostatecznie dopuszczony do wykonywania zawodu adwokata.Współpracował z Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności.
III Rzeczpospolita
W 1989 r.był jednym z założycieli Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego,do 1994 r.pełnił funkcję prezesa zarządu głównego tej partii.Od 12 stycznia 1991 do 23 grudnia 1991 sprawował urząd ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego.W wyborach parlamentarnych w 1991 r.został wybrany na posła w okręgu lubelskim z listy Wyborczej Akcji Katolickiej.W Sejmie I kadencji zajmował stanowisko marszałka Sejmu.W 1992 r.jego nazwisko znalazło się na tzw.liście Macierewicza.W 2000 r.sąd lustracyjny prawomocnie orzekł,że Wiesław Chrzanowski nie był agentem SB.W latach 1997–2001 Wiesław Chrzanowski zasiadał w Senacie IV kadencji,został wybrany z listy Akcji Wyborczej Solidarność w województwie lubelskim.Od 2000 r.pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Nadzwyczajnej Legislacji Europejskiej.W 2001 r.wycofał się z bieżącej działalności politycznej i nie ubiegał się o reelekcję.Od kwietnia do maja 2011 r.był cyklicznym gościem audycji"Świadkowie historii"na antenie Programu I Polskiego Radia.W 2011 r.udzielił oficjalnego poparcia partii Polska Jest Najważniejsza.Zmarł 29 kwietnia 2012.Uroczystości pogrzebowe z udziałem m.in.prezydenta Bronisława Komorowskiego i marszałek Sejmu VII kadencji Ewy Kopacz odbyły się 7 maja tego samego roku.Wiesław Chrzanowski został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Odznaczenia,wyróżnienia i upamiętnienie 
Ordery i odznaczenia
Postanowieniem z 10 grudnia 1993 uhonorowany został przez prezydenta Lecha Wałęsę Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.3 maja 2005 został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Orderem Orła Białego.W 2007 r.prezydent Lech Kaczyński powołał go do kapituły tego orderu.W 2010 r.został odznaczony Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego,przyznanym przez papieża Benedykta XVI.
Wyróżnienia
Został uhonorowany przez rady miejskie tytułami honorowego obywatela Warszawy(2007 r.)oraz Lublina(2010 r.)Był również członkiem honorowym Klubu Konserwatywnego w Łodzi.
Upamiętnienie
W 2013 r.imię Wiesława Chrzanowskiego nadano sali nr 24 w budynku Komisji Sejmowych,a także auli reprezentacyjnej Uczelni Łazarskiego.W 2014 r.na bloku mieszkalnym przy ul.Solec 79 a,w którym mieszkał w latach 1966–2012,odsłonięto tablicę pamiątkową.Wiesław Chrzanowski został również patronem XXIV promocji Krajowej Szkoły Administracji Publicznej w Warszawie.