sobota, 29 października 2016

Andrzej Łapicki

Ur.11 listopada 1924 w Rydze,zm.21 lipca 2012 w Warszawie polski aktor teatralny i filmowy,reżyser teatralny,profesor i rektor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie,poseł na Sejm X kadencji.

Życiorys
Uczęszczał do Gimnazjum i Liceum im.Stefana Batorego w Warszawie,które zakończył maturą w ramach tajnego nauczania w 1942 r.Studiował następnie w konspiracyjnym Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej(m.in.u Zofii Małynicz,Marii i Edmunda Wiercińskich,Mariana Wyrzykowskiego,Jana Kreczmara).Uczestniczył w podziemnych przedstawieniach teatralnych,recytując poezję Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Tadeusza Gajcego,był aktorem Teatru Żołnierskiego Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej.Brał udział w powstaniu warszawskim.Po II wojnie światowej uzyskał dyplom w Łodzi(u Aleksandra Zelwerowicza).W 1945 r.debiutował w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi(jako Kuba w"Weselu"Stanisława Wyspiańskiego),od 1949 r.był związany z teatrami warszawskimi Współczesnym(1949–1964,1966–1972),Dramatycznym(1964–1966,1982–1983),Narodowym(1972–1981),Polskim(1983 r.)W 1957 r.debiutował w Teatrze Dramatycznym jako reżyser(w Uśmiechu Giocondy Aldousa Huxleya).W latach 1995–1999 zajmował stanowisko dyrektora artystycznego Teatru Polskiego w Warszawie.Występował również w Teatrze Telewizji,m.in.w spektaklach:"Z gawędy wuja"Sławomira Mrożka w reż.Jerzego Gruzy(1961 r.)"Do kraju tego"Cypriana Kamila Norwida w reż.Maryny Broniewskiej(1962 r.)"Cudza żona i mąż pod łóżkiem"Fiodora Dostojewskiego w reż.Andrzeja Wajdy(1962 r.)"Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja"Tadeusza Różewicza w reż.Adama Hanuszkiewicza(1963 r.)"Wiele hałasu o nic"Williama Szekspira w reż.Ludwika René(1965 r.)"Brat marnotrawny"Oscara Wilde'a w reż.Jerzego Gruzy(1968 r.)"Rozmyślania przy goleniu"Stanisława Dygata w reż.Adama Hanuszkiewicza(1969 r.)oraz w"Makbecie"Williama Szekspira w reż.Andrzeja Wajdy(1969 r.)"Czarownicach z Salem"Arthura Millera w reż.Zygmunta Hübnera(1979 r.) i w "Kordianie"Juliusza Słowackiego w reż.Jana Englerta(1994 r.)Od 1953 r.wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, od 1979 r.jako profesor nadzwyczajny,od 1987 r.jako profesor zwyczajny.W latach 1971–1981 pełnił funkcję dziekana Wydziału Aktorskiego,od 1981 do 1987 r. i od 1993 do 1996 r.rektora tej uczelni.Zasiadał w Narodowej Radzie Kultury(1986 r.)w latach 1989–1996 był prezesem Związku Artystów Scen Polskich.Do 1956 r.pełnił funkcję lektora Polskiej Kroniki Filmowej,cotygodniowego magazynu filmowego,który kontynuował przedwojenną tradycję Kroniki Filmowej PAT.Od początku lat 80 działał w opozycji demokratycznej,należał do„Solidarności”.W czerwcu 1987 r.witał Jana Pawła II podczas spotkania papieża ze środowiskiem artystów w warszawskim kościele Świętego Krzyża.Był członkiem Prymasowskiej Rady Społecznej i Komitetu Obywatelskiego,z ramienia którego zasiadał w Sejmie kontraktowym w latach 1989–1991(w trakcie kadencji przeszedł do KP Unii Demokratycznej).Zagrał ponad 200 ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych,m.in.w filmach Andrzeja Wajdy i Tadeusza Konwickiego.Reżyserował ponad 100 przedstawień teatralnych i telewizyjnych.Andrzej Łapicki zmarł nad ranem 21 lipca 2012 w swoim domu w Warszawie.Uroczystości pogrzebowe aktora odbyły się 27 lipca 2012 w warszawskim kościele św.Karola Boromeusza.Prochy artysty spoczęły w grobowcu rodzinnym na Starych Powązkach.
Życie prywatne
Był synem Borysa Łapickiego(profesora prawa rzymskiego na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Łódzkim)oraz prawnukiem Hektora Łapickiego(wojewody mińskiego w czasie powstania styczniowego).Jego żoną była Zofia Chrząszczewska(zm.22 lipca 2005),z którą miał córkę Zuzannę(Grzegorz był adoptowanym synem Zofii z jej poprzedniego związku).5 czerwca 2009 ożenił się powtórnie z teatrolog Kamilą Mścichowską,młodszą od niego o 60 lat.W 2012 r.Kamila Łapicka opublikowała wspomnienia Andrzeja Łapickiego w formie wspólnie prowadzonych rozmów,zatytułowane"Łapa w łapę".
Filmografia(wybór)
Odznaczenia i nagrody

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz