Młodość
Ukończył w 1917 r.Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie.Podjął studia na Politechnice Warszawskiej na kierunku inżynieria budowlana,ale przerwał je wstępując ochotniczo do Wojska Polskiego.Walczył w wojnie polsko-radzieckiej.
Kariera lekkoatletyczna
Startował w latach 1921-1924.Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1924 r.w Paryżu,gdzie odpadł w eliminacjach biegu na 400 m.Był mistrzem Polski w biegach na 400 m i na 800 m w 1922 r.oraz w sztafecie 4×100 m w 1923 r.a także brązowym medalistą w biegu na 100 m w 1921 r.na 400 m w 1921 i 1923 r.oraz w skoku w dal w 1922 r.Sześciokrotnie poprawiał rekordy Polski:w biegu na 400 m przez płotki na 1:06,3(28 lipca 1923 w Warszawie),w sztafecie 4×100 m na 46,7(2 lipca 1922 w Warszawie) i 46,4(29 lipca 1923 w Warszawie),w sztafecie szwedzkiej na 2:08,8(9 lipca 1922 w Warszawie),w sztafecie olimpijskiej na 3:48,6(16 lipca 1922 we Lwowie) i w sztafecie 10×100 m na 1;59,5(8 maja 1924 w Warszawie).Wystąpił w pierwszym meczu reprezentacji lekkoatletycznej Polski z Czechosłowacją i Jugosławią w biegu na 800 m(5 miejsce) i w sztafetach 4×100 m i 4×400 m.
Rekordy życiowe:
- bieg na 100 m 11,3(27 maja 1922,Warszawa)
- bieg na 400 m 53,1(2 lipca 1922,Warszawa)
- bieg na 800 m 2:06,0(1 lipca 1922,Warszawa)
- bieg na 400 m przez płotki 1:06,3(28 lipca 1923,Warszawa)
- skok w dal 5,93(31 lipca 1921,Warszawa)
- trójskok 10,41(31 lipca 1921,Warszawa)
Działalność dyplomatyczna
20 czerwca 1924 Świętochowski zakończył karierę sportową i podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.Pracował w Konsulacie Generalnym RP w Lille(1924-1932),tam też ukończył studia prawnicze w 1932 r.Był konsulem w Düsseldorfie w latach 1934-1938.
Aresztowanie i śmierć
Po wybuchu II wojny światowej otrzymał polecenie ewakuacji wraz z innymi pracownikami MSZ do Rumunii.Spóźnił się jednak na pociąg i usiłował przedostać się do Rumunii przez Lwów.Został aresztowany przez NKWD w Śniatyniu.Przebywał w więzieniach w Stanisławowie i Kozielsku,a następnie na Łubiance w Moskwie.Tam po rocznym procesie został skazany na karę śmierci przez tajne Wojenne Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR 10 listopada 1940.Wyrok wykonano 25 grudnia tego roku,a ciało Świętochowskiego zostało spalone w krematorium na Cmentarzu Dońskim w Moskwie.Wyrok z 1940 r.został uchylony przez Sąd Najwyższy ZSRR w 1990 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz