Sławosz Szydłowski

Sławosz Mieczysław Szydłowski(ur.20 lipca 1894 w Staszówku,zm.24 stycznia 1952 w Warszawie)polski lekkoatleta,olimpijczyk,porucznik Wojska Polskiego.Ukończył IV Gimnazjum we Lwowie(w 1913 r.)a następnie rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej na kierunku inżynierii górniczej,które przerwał,gdy 16 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich.Walczył w kampaniach karpackiej,bukowińskiej i wołyńskiej.Od 3 listopada 1918 w Wojsku Polskim.W wojnie polsko-ukraińskiej brał udział w walkach o Małopolskę Wschodnią i o Lwów.Został odznaczony orderem Virtuti Militari V klasy,Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem obrony Lwowa i medalem Orląt.W 1920 r.został mianowany na stopień porucznika.W latach 1921-1922 był instruktorem lekkiej atletyki w Centralnej Szkole Wojskowej Gimnastyki i Sportu w Poznaniu służąc jednocześnie w 23 pułku ułanów.W 1924 r.zdemobilizowany, pracował w Warszawie jako urzędnik.Był jednym z pierwszych wybitnych lekkoatletów niepodległej Polski.
Specjalizował się w rzutach,trzynaście razy zdobywał tytuł mistrza Polski:

• rzut dyskiem 1920,1922,1923,1924 i 1925 r.
• rzut młotem 1923 r.
• rzut oszczepem 1920,1921,1922,1923 i 1934 r.
• rzut oszczepem oburącz 1921 i 1927 r.

Pięć razy był wicemistrzem Polski:pchnięcie kulą 1920 i 1923 r.rzut dyskiem 1927 r. i rzut oszczepem 1925 i 1926 r.Zdobył również brązowe medale w rzucie dyskiem(1921 i 1926 r.) i rzucie oszczepem(1927 r.)Był pięciokrotnym rekordzistą Polski w rzucie oszczepem(trzykrotnie),dyskiem i młotem.Znalazł się w gronie zawodników nominowanych do kadry na igrzyska olimpijskie w 1920 r.Z powodu wojny polsko-bolszewickiej Polska nie wysłała jednak ostatecznie reprezentacji na te zawody.Wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w 1924 r.w Paryżu,gdzie był chorążym polskiej reprezentacji.Startował w rzucie dyskiem i rzucie oszczepem,ale odpadł w eliminacjach.Zwyciężył za to w tych konkurencjach podczas Akademickich Mistrzostw Świata w Warszawie w tym samym roku.Czterokrotnie wystąpił w meczach reprezentacji Polski(w latach 1922-1931).Startował w barwach Pogoni Lwów(1913-1924) i AZS Warszawa(1924-1931).W 1931 r.zakończył uprawianie sportu.19 marca 1931„za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”został odznaczony przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Złotym Krzyżem Zasługi.W czasie okupacji brał udział w konspiracji.Walczył w powstaniu warszawskim,gdzie został awansowany do stopnia rotmistrza.Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami za działalność podziemną.