Zbigniew Landau

Zbigniew Władysław Landau(ur.18 stycznia 1931 w Warszawie)polski historyk i ekonomista,kierownik Katedry Historii Gospodarczej i Społecznej Szkoły Głównej Handlowej,prorektor ds.naukowych Uczelni Warszawskiej im.Marii Skłodowskiej-Curie,a wcześniej Wyższej Szkoły Działalności Gospodarczej w Warszawie.

Życiorys

W 1949 r.wstąpił na Wydział Planowania Finansowego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.Profesor Z.Landau z tą uczelnią,która wróciła do swojej tradycyjnej nazwy w 1991 r.Szkoła Główna Handlowa,jest związany do chwili obecnej,gdzie studiował do 1 lipca 1955.Pracę dyplomową pt.„Pożyczka tytoniowa”napisał na seminarium dyplomowym na Wydziale Finansów w 1954 r.natomiast stopień magistra ekonomisty uzyskał 1 lipca 1955.Jeszcze jako młody uczeń,Z.Landau wstąpił w 1947 r.do OMTUR-u,gdzie pełnił funkcję sekretarza koła,członka prezydium KD OMTUR Warszawa Północ.Od września 1948 r.należał do ZMP,równocześnie pracując jako przewodniczący zespołu redakcyjnego biuletynu„Wasza Praca”.Prace redakcyjne kontynuował po wstąpieniu na SGPiS w gazetce dziennej ZMP,a później w ZSP.Napisał pracę doktorską pod ostatecznym tytułem„Pożyczki zagraniczne państwa polskiego 1918-1926”,obrona odbyła się 19 maja 1960.Praca doktorska stanowi cenny wkład do poznania i oceny polityki i gospodarki Polski międzywojennej.W 1955 r.ożenił się z Ireną Barską,absolwentką polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego,z którego to związku urodziła się córka Anna.Działalność dydaktyczną prowadził wykładając historię gospodarczą w SGPiS,a przez jeden semestr również w Wyższej Szkole Nauk Społecznych w Warszawie.Działalności dydaktycznej towarzyszyła intensywna praca nad habilitacją,na temat planu stabilizacyjnego.Ożywionej pracy dydaktycznej i naukowej towarzyszyła aktywność prof.Z.Landaua w działalności organizacyjnej uczelni.W latach 1965-1970 był kierownikiem Zakładu Najnowszej Historii Gospodarczej Polski w Katedrze Historii Gospodarczej SGPiS,w latach 1966-1967 dyrektorem Biblioteki SGPiS.Od roku 1975 do 1978 był prodziekanem do spraw nauki na Wydziale Ekonomiczno-Społecznym,a od 1978 r.wicedyrektorem Instytutu Ekonomii Politycznej.Został również współpracownikiem Polskiego Słownika Biograficznego.Był członkiem centralnej Komisji Oceny Akt Archiwalnych przy NDAP,gdzie kierował pracą podkomisji akt gospodarczych i bankowych.Był konsultantem ds.gospodarczych Pracowni Stosunków Polsko-Radzieckich PAN.Brał udział w Polskim Towarzystwie Ekonomicznym w pracach związanych z organizacją sekcji historii gospodarczej.Pełnił również funkcję doradczą do spraw historii finansów w Instytucie Finansów przy Ministerstwie Finansów.Zajmował się od 1974 r.poszukiwaniem srebra stanowiącego własność przedwojenną Funduszu Obrony Narodowej,które zostało z Polski wywiezione w 1939 r. i było uważane za zaginione.W wyniku poszukiwań ustalono,że srebro znajdowało się w depozycie Francji.Zgromadził również dokumentację,niezbędną dla rządu dla starań o rewindykację,która zakończyła się pełnym powodzeniem.Dnia 10 lipca 1980 nadano mu tytuł profesora zwyczajnego nauk ekonomicznych.Od 1 października 1987 jest kierownikiem Katedry Historii Gospodarczej i Społecznej Szkoły Głównej Handlowej.Powołany na przewodniczącego Rady Bibliotecznej SGH w 1993 r.funkcję tę pełni do dzisiaj.

Zainteresowania badawcze

Przedmiotem jego szczególnych zainteresowań była historia gospodarcza Polski międzywojennej,czego wynikiem było opublikowanie kilkudziesięciu opracowań.Zainteresowanie badawcze w problematyce historii gospodarczej Polski międzywojennej dotyczyły,jak pisał,kilku odrębnych grup zagadnień,problematyki kapitałów obcych,a w szczególności pożyczek zagranicznych dla państwa polskiego,przebiegu wielkiego kryzysu gospodarczego w latach 1930-1935,prób„nakręcania“koniunktury w okresie pokryzysowym,ogólnej oceny gospodarki Polski międzywojennej i publikacji źródeł.Specjalizuje się w zagadnieniach historii gospodarczej Polski i świata w XX wieku,ze specjalnym uwzględnieniem historii Drugiej Rzeczypospolitej.Jest autorem około 500 publikacji,w tym kilkudziesięciu książek.

Jest współautorem wielu skryptów oraz kilku podręczników akademickich historii gospodarczej Polski i świata:

• Historia gospodarcza świata XIX i XX wieku
• Dzieje gospodarcze świata do 1970 roku
• Historia gospodarcza Polski XIX i XX wieku
• Dzieje gospodarcze Polski do 1939 roku oraz napisana wspólnie z prof.Wojciechem Roszkowskim
• Polityka gospodarcza II RP i PRL
• Gospodarka Polski w XX wieku,napisana wspólnie z prof. J.Kalińskim

Profesor Z.Landau zainicjował wydawanie i redagowanie z prof.J.Kalińskim Materiałów do seminariów z najnowszej historii gospodarczej Polski.W latach 1974-1978 ukazały się cztery ich tomy.