Helena Raszka

Ur.24 stycznia 1930 w Bydgoszczy,zm.17 maja 2016 w Szczecinie polska poetka.Studiowała filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim.Od 1951 roku mieszkała w Szczecinie w dzielnicy Pogodno przy ulicy Żwirki i Wigury.Debiutowała jako poetka w 1956 roku na łamach tygodnika"Ziemia i Morze".Od 2015 roku jej imieniem nazwana jest szkoła podstawowa nr 7 w Szczecinie.Pochowana została na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie(kwatera 20E).

Twórczość

• "Okruchy bursztynu"(1959 r.)
• "Inny kraj"(1962 r.)
• "Bliżej dna"(1965 r.)
• "Portret zdziwiony sobą"(1966 r.)
• "Liczba pojedyncza"(1970 r.)
• "Miłość"(1981 r.)
• "Liczba mnoga"(1982 r.)
• "Biała Muzyka"(1994 r.)
• "Wybrane wiersze"(1996 r.)
• "Na poboczu"(2000 r.)
• "Korzeń i skała"(2000 r.)
• "Głosy w przestrzeni"(2011 r.)
• "Imię własne"(2011 r.)

Nagrody i odznaczenia

• 1957 r.II nagroda na konkursie Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie za zbiory wierszy"Słowa najcichsze" i "Okruchy bursztynu"
• 1961 r.wyróżnienie na Kłodzkiej Wiośnie Poetyckiej
• 1965 r.nagroda„Pióra”w konkursie Zrzeszenia Studentów Polskich i Klubu Studentów Wybrzeża„Żak”w Gdańsku dla tomiku"Bliżej dna"
• 1996 r.Nagroda Artystyczna Miasta Szczecina
• 2010 r.Brązowy Medal„Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
• 2012 r.nominacja do Nagrody Poetyckiej im.K.I.Gałczyńskiego Orfeusz za tomik"Głosy w przestrzeni"