Marcin Wadowita

Wadovius,przydomek Campius(ur.1567 w Wadowicach,zm.27 stycznia 1641)polski teolog,pisarz religijny,profesor,wicekanclerz i dziekan Wydziału Teologii Akademii Krakowskiej(Uniwersytetu Jagiellońskiego).Wielu historyków błędnie nazywa go rektorem krakowskiej uczelni.Pierwszy komentator kosmografii Jana Hontera,obrońca idei tolerancji.Uratował od śmierci teologa ariańskiego Fausta Socyna.Nadzwyczaj zdolny i pilny od 1583 kształcił się w krakowskiej Akademii.Stopień doktora teologii uzyskał studiując w jezuickim Kolegium w Rzymie.Jednak po powrocie do ojczyzny wspierał uczelnię w walce z tym zakonem.Przeszedł liczne szczeble ówczesnej kariery akademika i duchownego od proboszcza(prepozyta)kościoła św.Floriana na Kleparzu,do godności wicekanclerza Uniwersytetu.Związany był przez prawie pół wieku z Akademią Krakowską.Ceniono go za wesołe usposobienie,rozległą wiedzę i inteligencję.Doprowadził on bazę uniwersytecką do niebywałego rozkwitu.Marcin Wadowita należał do grona osób na owe czasy głęboko wykształconych,o wrażliwej umysłowości.Jego wiedza,swada polemiczna i niepospolita inteligencja przysparzała mu wielu słuchaczy.
Papież Klemens VIII powiedział o nim:

in Vadowio eruditio angelica,vox diabolica,mores rusticani"(tzn.Wiedza w nim anielska,głos diabelski,obyczajność wiejska)

Na mocy przywileju Zygmunta I Starego z 1535 szlachectwo uzyskiwali"doktorowie Akademii Krakowskiej wydziałów: teologii,praw i medycyny oraz innych zaszczytnych nauk i sztuk",w ten sposób także doktor Marcin z Wadowic został szlachcicem.W 1641 na swym majątku Pławowice uczynił zapis 3000 zł polskich na rzecz burs akademickich.Nie zapomniał o swoim rodzinnym mieście Wadowicach,fundując tam"szpital dla ubogich osób obojga płci"oraz szkołę.Zmarł powszechnie żałowany 27 stycznia 1641 i został pochowany w kościele św.Floriana w Krakowie.