Tarnawiec

Wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim,w powiecie leżajskim,w gminie Kuryłówka.Początkowo był to przysiółek Kuryłówki.W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Historia Tarnawca

• Ok.1000 lat p.n.e.Ślady pobytu człowieka potwierdzone przez stanowiska archeologiczne w Tarnawcu i Ożannie.
• Okres rzymski upowszechnienia żelaza,intensywny rozwój osadnictwa,handel z rejonem śródziemnomorskim potwierdzony znaleziskami monet rzymskich w Tarnawcu.
• Ok.IV w.Najazdy Hunów na te tereny.
• Ok.V w.Początki tworzenia i ugruntowania kultury wczesnosłowiańskiej.
• Od X w.nieprzerwanie zasiedlanie tego obszaru,jako miejsca dogodnego dla osadnictwa pod względem obronnym,
• 931 Książę kijowski Włodzimierz Wielki opanowuje te teren i włącza je do Księstwa Kijowskiego.
• 1018 Bolesław Chrobry przyłącza na powrót tereny do Polski
• 1031 Ponowne przyłączenie tych ziem do Rusi.
• XIII w.Najazdy ord Czyngis-chana.
• 1344 Przyłączenie opisywanych ziem do Państwa Polskiego przez Kazimierza Wielkiego.
• W XIV wieku Kuryłówka należała do dóbr królewskich w północno-wschodniej części województwa ruskiego,złupiona i spalona przez wojska Kantymira Murzy.W bestialski sposób wytopili starców i dzieci w pobliskich bagnach.
• ok.1515 Lokalizacja osady Kuryłówka i do tej gminy należał później Tarnawiec
• 1524 Najazdy i spustoszenie ziem przez ordy tatarskie.
• 1565–1570 Połączenie dwóch osad w jedną wieś o nazwie Kuryłówka.
• początek XVII w.pojawia się w dokumentach nazwa Tarnawiec,(od Tarnowskiego),założony przez dziedziczkę Zofię Odrowążównę ze Sprowy(nazwę nadała przysiółkowi Kuryłówki na cześć zmarłego w 1567 męża bezpotomnego dziedzica tej miejscowości Jana Krzysztofa Tarnowskiego)
• 1624 Napad Tatarów,
• 1655 Napaść Szwedów
• 1657 zniszczenia,rabunek i mordy dokonywane kolejno oraz siepaczy Księcia Rakoczego.
• od połowy XVIII w.powolne dźwiganie się ziem ze zniszczeń
• 1768–1777 włączenie się mieszkańców do obrony w ramach Konfederacji Barskiej przed wywożeniem na Syberię.Po 1772 roku tereny te przeszły we władanie Austrii.
• 1786 Osadzenie niemieckich kolonistów w Tarnawcu(Dornbachu)
• 1812 Erygowanie parafii w Tarnawcu z pierwszym proboszczem ks.Leopoldem Lewickim.
• 1819 Większość ziem starostwa leżajskiego(w tym ziemie Tarnawca)nabywa hrabia Wojciech Mier.
• 1830–1831 r.Ziemie te odkupuje hrabia Alfred Potocki.
• 1863 Wybuch powstania styczniowego.Z tej okolicy przenikają na teren Królestwa Kongresowego oddziały powstańcze.

Bitwa pod Tarnawcem
14 sierpnia 1610 roku Stanisław Stadnicki herbu Szreniawa(1551-14 sierpnia 1610 w Tarnawcu)zwany Diabłem toczył prywatną wojnę ze starostą Leżajska Marszałkiem Koronnym Łukaszem Opalińskim.Opaliński zdobył jego rezydencję w Łańcucie wraz z samym miastem w roku 1608.Władca Łańcuta jednak zrobił odwet zdobywając rezydencję wraz z miastem Leżajsk.Ostatecznie przegrał wojnę z Opalińskim.Walczyło pod Tarnawcem wtedy około 6000 ludzi.Poległo tu pół tysiąca żołnierzy Stadnickiego a inni uciekli.Diabeł w odwrocie po bitwie pod Tarnawcem ukrył się w lesie,ale gdy nieostrożnie wychylił się zza kłód drewna został dostrzeżony przez Kozaków."Diabła"dobił Tatar Persa.Po śmierci na ciele Stadnickiego naliczono 10 ran od ciosów i pchnięć.Opaliński żałował,że"diabła"nie wzięto żywcem,wynagrodził jednak Persę,który na najbliższym sejmie otrzymał nobilitację i nazwisko Pers Macedoński.Legenda głosi,że odrąbaną głowę Diabła przywiózł do Lublina jeden z zalotników pięknej panny Reginy Żegocianki,by serce jej zdobyć i obnosił ją zatkniętą na drzewcu po Lublinie.