Merkuriusz Polski Ordynaryjny

Merkuriusz Polski dzieje wszystkiego świata w sobie zamykający dla informacji pospolitej najstarsza,polska,periodyczna gazeta,drukowana szwabachą,wydana po raz pierwszy w Krakowie 3 stycznia 1661.
Nazwa
Nazwa pochodzi od rzymskiego boga Merkurego,patrona kupców i kurierów.Pierwszy numer gazety nosił tytuł Merkuriusz Polski dopiero w drugim dodano rozszerzoną nazwę Merkuriusz Polski Ordynaryjny.Kilka numerów pisma nosiło nazwę Merkuriusz Polski Extraordynaryjny.Ostatni numer z dnia 15 lipca 1661 roku nosił nazwę Merkuriusz Ordynaryjny To Jest Nowiny Z Różnych Krajów.
Historia
Wydawanie Merkuriusza zainicjowała królowa Ludwika Maria Gonzaga,żona Jana II Kazimierza.Merkuriusz ukazywał się 1-2 razy w tygodniu w nakładzie 100-200 egzemplarzy i 8-12 stron.Powstawał w Krakowie,ale od 38 numeru jego redakcję przeniesiono do Warszawy.Autorami tekstów byli Polak włoskiego pochodzenia,Hieronim Pinocci i Jan Aleksander Gorczyn(drukarz krakowski).
Artykuł wstępny pierwszego numeru zaczynał się od słów: 
Ten jest,że tak rzekę,jedyny pokarm dowcipu ludzkiego,umieć i wiedzieć jak najwięcej: tym się karmi,tym się cieszy,tym się kontentuje.
W pierwszym wydaniu najwięcej pisze się o rodach panujących,wojnach,traktatach,politycznych planach.Merkuriusza przestano wydawać w roku jego powstania.Ostatni,41.numer,ukazał się 22 lipca 1661.Wraz z Merkuriuszem wychodziła gazeta przekazująca informacje z Polski za granicę pt.Continuazione del Mercurio Polacco.Treść jej odbiegała jednak od zawartości Merkuriusza.
Wznowienia
Tytuł wznowił w latach 1933-1939 w Warszawie w formie tygodnika politycznego Władysław Zambrzycki.W 1978 roku"Merkuriusz"wydany został w formie książki przez Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe.