Trybunał Skarbowy Koronny

Najwyższa izba obrachunkowa Korony I Rzeczypospolitej,mająca uprawnienia sądu skarbowego.Pełniła też funkcję współczesnej Prokuratorii Generalnej.
Historia
Trybunał Skarbowy Koronny został powołany został przez Sejm w 1613 roku jako komisja sejmowa,tzw.komisja radomska.Powstał z przekształcenia Komisji Skarbowej,powołanej przez Sejm w 1591 roku dla kontrolowania wydatków ze skarbu publicznego.Na jego czele stał marszałek,którym zostawał wybierany przez sędziów alternatą senator świecki i prezydent,którym był biskup katolicki.Komisarze byli początkowo powoływani przez króla,spośród senatorów i szlachty,reprezentującej poszczególne województwa i ziemie.Od 1667 roku w jego obradach uczestniczyli deputaci szlacheccy,wybierani przez sejmiki relacyjne.W 1717 roku,uzupełniona o deputatów wojskowych,komisja została przekształcona w stały organ trybunalski.W 1764 roku jego funkcje przejęły komisje skarbowe.
Kompetencje
Zajmował się kontrolą wydatków i przychodów skarbu publicznego.Przeprowadzał audyt rachunków państwa.Kontrolował podskarbich i urzędników skarbowych.Sprawował sądownictwo,rozpatrując skargi na poborców i dzierżawców dochodów oraz spory dotyczące dochodów i wydatków skarbu królewskiego.Od drugiej połowy XVII wieku rozpatrywał sprawy wojskowe np.skargi za zaległy żołd.
Niektórzy deputaci

• 1629:Zachariasz Jełowicki
• 1749:Franciszek Czacki
• 1760:Stanisław Kostka Gadomski