Znane także jako Powstanie Ostranicy i Huni powstanie kozackie toczone wiosną i latem roku 1638,rozbite przez Polaków.Po stłumionym rok wcześniej powstaniu Pawluka,wiosną 1638 roku wybuchł kolejny bunt pod wodzą hetmana kozaków nierejestrowych Jakuba Ostrzanina.Tym razem rebelia ogarnęła tereny środkowego Dniepru,okolice Czerkas,Łubniów.Po klęsce wojsk Jakuba Ostrzanina w bitwie pod Żowninem w dniach 13-14 czerwca nowym hetmanem i przywódcą powstania został obrany Dymitr Hunia.Kozacy byli w stanie utworzyć jedynie tabor i wkrótce otoczeni skapitulowali 8 sierpnia 1638 roku w oblężeniu nad rzeką Starzec.Wśród polskich dowódców w tłumieniu powstania wyróżnili się hetman polny koronny Mikołaj Potocki i Jeremi Wiśniowiecki oraz wojewoda podolski,przyszły hetman wielki koronny Stanisław Rewera Potocki.
Najważniejszymi starciami w rebelii były:
- bitwa pod Łubniami
- bitwa pod Żowninem
- oblężenie nad rzeką Starzec
Stłumienie tego lokalnego powstania kozackiego toczonego w okolicy Czerkasów,Łubnia i Połtawy przyniosło spokój na Ukrainie na 10 lat.Jednak w roku 1648 wybuchnie ze zdwojoną siłą powstanie,które obejmie swoim zakresem już całą Ukrainę Powstanie Chmielnickiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz