Jan Dobrogost Krasiński

Jan Bonawentura Krasiński(ur.10 czerwca 1639,zm.21 lutego 1717)herbu Ślepowron.Był synem Jana Kazimierza Krasińskiego i Urszuli Grzybowskiej.W młodości studiował w Holandii i we Francji.W 1665 został mianowany pułkownikiem królewskim.Był także starostą warszawskim,łomżyńskim,nowokorczyńskim,przasnyskim,sztumskim,opinogórskim oraz referendarzem wielkim koronnym.W 1688 roku został wojewodą płockim.Związany z dworem Jana III So­bieskiego.Sprzymierzeniec,doradca i przyjaciel króla.Uczestniczył w odsieczy wiedeńskiej w 1683 roku dowodząc chorągwią husarską.Elektor Jana III Sobieskiego z ziemi warszawskiej w 1674 roku.Był elektorem Augusta II Mocnego w 1697 roku.Mecenas sztuki i fundator.Z jego polecenia w latach 1682–1695 wzniesiono okazały pałac Krasińskich w Warszawie.W odziedziczonym po ojcu Węgrowie ufundował klasztory reformatów i bartolomitów.Rozbudował miasto i przyczynił się do jego ożywienia gospodarczego po zniszczeniach wojny północnej.Pochowany w kościele poreformackim w Węgrowie.Urna z jego sercem znajduje się w kościele kolegiackim w Węgrowie.