Michał Kuchmeister von Sternberg

Wielki mistrz zakonu krzyżackiego(1414-1422)Urodził się w 1370 r.na Śląsku.Po wstąpieniu w młodym wieku do zakonu krzyżackiego rozpoczął swą służbę w Bałdze,skąd wychodziły wyprawy zakonnych rycerzy i ich gości na Litwę,następnie został komturem na zamku w Rhein(Ryn).W latach 1396-1402 był prokuratorem kętrzyńskim,w 1400 r.został także szafarzem elbląskim.Później w Królewcu sprawował urząd wielkiego szafarza.Od 1404 r.był wójtem Żmudzi,a od 1410 r.wójtem Nowej Marchii.Po bitwie grunwaldzkiej próbował z wojskami zaciężnymi i własnymi wasalami odzyskać utracone przez zakon pozycje.W bitwie pod Koronowem(10 października 1410)poniósł klęskę,dostał się do niewoli i został osadzony na zamku w Chęcinach.Z Polski powrócił latem 1411 r.aby objąć urząd wielkiego marszałka i przewodniczyć delegacji krzyżackiej podczas sądu polubownego w Budzie w 1412 r.który potwierdził ustalenia pokoju toruńskiego 1411 r.Niezadowolony z takiego obrotu sprawy wielki mistrz oskarżył go o nieprzestrzeganie wcześniej ustalonych z nim instrukcji.W wyniku klęski zakonu w bitwie pod Grunwaldem jego militarna i ekonomiczna potęga podupadła.Nastąpiła też przebudowa świadomości mieszkańców Prus.Nic więc dziwnego,że gdy wielki mistrz Henryk von Plauen dążył do wojny z Polską,zgromadzone wojsko krzyżackie(pruska szlachta i chłopi)we wrześniu 1413 r.pod Lidzbarkiem Welskim odmówiło walki z Polską.Küchmeister odsunął od władzy Plauena,a 7 stycznia 1414 r.oficjalnie wybrany został na urząd wielkiego mistrza krzyżackiego.Znacząco złagodził politykę wewnętrzną państwa zakonnego: przywrócił rady miejskie i na sądzie rycerskim w Bratianie pozwolił na powrót członków pruskiego Towarzystwa Jaszczurczego zwanego także Związkiem Jaszczurczym.Zobowiązał się także ukrócić nadużycia państwowych urzędników.Wobec ponownego konfliktu z Polską zwanego wojną głodową wysłał w 1414 r.rozpaczliwy list do papieża Jana XXIII(znanego jako antypapież Jan XXIII),w którym błagał go o powstrzymanie polskiego króla Władysława Jagiełły.Jednocześnie,świadomy słabości militarnej zakonu,nakazał wycofanie sił do obronnych zamków i miast oraz utrudnianie polskiego pochodu poprzez niszczenie pól i młynów wodnych.Nadał prawo miejskie Sztumowi 21 września 1416 r.Było to jedyne lokowane miasto za jego czasów.W marcu 1422 r.złożył rezygnację z urzędu wielkiego mistrza.Zmarł w Gdańsku 15 grudnia 1423 r.Pochowany został w kaplicy św.Anny na zamku w Malborku.