Zawarta 2 października 1413 w Horodle pomiędzy Polską a Litwą.Potwierdzała wspólną politykę obu państw,wprowadziła instytucję odrębnego wielkiego księcia na Litwie wybieranego przez króla Królestwa Polskiego za radą i wiedzą bojarów litewskich oraz panów polskich,wspólne sejmy i zjazdy polsko-litewskie,urzędy wojewodów i kasztelanów na Litwie,a litewską szlachtę katolicką zrównała z polskimi rodami.
Fragmenty preambuły i zakończenie aktu
Fragmenty preambuły(komparycji) i zakończenie(początek w języku łacińskim i dalej w polskim tłumaczeniu)podpisanego akt
In nomine Domini amen.Ad perpetuam rei memoriam.Debitores sumus
spiritualis alimoniae salutaria illis pocula ministrare,quibus
praesidentes temporalium commodorum praestamus suffragia,ut quos ad
corporis necessitatem sustentamus,salutis etiam ipsis,quantum nostra
sufficit facultas,ministeria porrigamus,ne,dum temporalibus
insistimus profectibus,vitae commoda negligere videamur et,unde dona
benedictionis et bravium exspectamus sempiternum, inde vitae detrimenta
sentiamus et praemiis destituti adoptatis nulla laboris nostri commoda
consequamur.
W imię Boże amen.Na wieczną pamięć.Jesteśmy powinni duchownego pokarmu
i zbawiennego napoju użyczać tym,którym panując pożytków doczesnych
podajemy pod pomożenia,abyśmy tym,które ku cielesnej potrzebie
podejmujemy i zbawienne też nauki im,ile z nas może być,podawali,iżbyśmy się nie zdali tylko o pożytkach doczesnych starać a wieczne
opuszczać i skąd darów błogosławieństwa i zapłaty wiecznej czekamy,aby
stąd nie poczuliśmy uszkodzenia żywota wiecznego i aby za prace nasze
nie stradaliśmy pożytków zapłaty pożądanej.
i dalej tylko w polskim tłumaczeniu:
Dla tego my Władysław z łaski Bożej król polski i ziem krakowskiej,sandomierskiej,sieradzkiej,lanczyckiej,kujawskiej,litewskiej najwyższe
książę,pomorski,ruski pan i dziedzic i Aleksander rzeczony Witowid
wielkie książę litewskie i ziem ruskich pan i dziedzic,oznajmujemy
przez niniejszy list,którym to wiedzieć przynależy wszystkim teraz i
po tym będącym,którzy tego wiadomość będą mieć,iż ziemie litewskie i
ich obywatele poddani państwu naszemu(którym częstokroć rękę
szczodrobliwości naszej rozciągamy i o pożytki ich starając się mieliśmy
o tym pieczą,jakobyśmy za częstym staraniem stan i zawołanie ich
uczynili zacniejsze),chcąc tedy je z wielkim pożądaniem w nabożeństwie
przyjętej wiary na potomne czasy utwierdzić i ugruntować,aby je najwyższy Pan,za którego łaską a staraniem naszym wzięli oświecenie
wiary ku chwale i czci imienia swego i tejże wiary powszechnej
oświeceniu,pomazaniem łaski swej utwierdził,iż gdyśmy ich częstokroć
dary szczodrobliwości naszej pocieszyli,tedy też,jako najbardziej być
może,chcemy je duchownymi dary zachować i przez dobre sprawy i prace
zatrzymać.Którzy aby w stałości wiary tym lepiej się ćwiczyli i żeby z
cnoty w cnotę postępowali,jarzmo niewolej,w której do tego czasu byli
zamotani i związani,z szyje ich składając i rozwiązując,z wrodzonej
nam szczodrobliwości i łaski jem wolności,swobody,łaski,egzempcje i
przywileje,które zwykły być dawane ludziom powszechnej wiary,wedle
zamknienia w sobie niniejszego przywileju dajemy i użyczamy.
fragment zakończenia:
Działo się w miasteczku Horodle przy rzece Bugu na sejmie walnym w dzień
wtóry miesiąca października roku Pańskiego tysiącznego czterechsetnego
trzynastego.Dan przez ręce uczciwego w Panu Chrystusie ojca,księdza
biskupa krakowskiego,najwyższego kanclerza Królestwa polskiego,nam szczerze miłego,a pisan przez ręce Ciołka kanonika sandomierskiego,sekretarza naszego.
Adopcja litewskich rodów bojarskich do polskich rodów herbowych
W wyniku unii do polskich rodów herbowych przyjęto 47 rodów bojarskich wyznania rzymskokatolickiego.
Na Litwę przeniesione zostały herby:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz