Jakub z Sienna

Herbu Dębno(ur.1413 w Siennie,zm.4 października 1480 w Łowiczu)biskup krakowski w latach 1461-1463,biskup włocławski od 1464,następnie arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1474.Syn Dobiesława na Oleśnicy herbu Dębno(zm.1440)wojewody sandomierskiego i Katarzyny Oleśnickiej,córki Dymitra z Goraja.Bratanek kardynała Zbigniewa Oleśnickiego.
Braćmi jego byli;

• Jan z Sienna i Oleska(2.poł.XV w.)kasztelan lwowski
• Dymitr z Sienna(zm.1465)kanonik krakowski
• Mikołaj z Sienna(zm.1484)archidiakon sandomierski
• Paweł z Sienna(ok.1410-1444)sekretarz królewski
• Andrzej Sienieński(zm.1494)podkomorzy sandomierski

Studiował prawo i teologię w Rzymie.Od 1435 był kanonikiem krakowskim,pełnił funkcję sekretarza króla Władysława Warneńczyka,następnie króla Kazimierza Jagiellończyka.Wysyłany w misjach dyplomatycznych w 1442 na Węgry,a w 1448 do Rzymu.Po śmierci kardynała Zbigniewa Oleśnickiego w 1455 wybrany został administratorem diecezji krakowskiej.W 1459 reprezentował króla na kongresie w Mantui gdzie omawiano kwestię zorganizowania ewentualnej krucjaty antytureckiej.24 listopada 1460 papież Pius II mianował Jakuba z Sienna biskupem krakowskim,za nowym biskupem opowiedziała się kapituła krakowska.Niestety król miał inne plany i żądał mianowania biskupem krakowskim Jana Gruszczyńskiego.Nowy biskup przyjął sakrę 31 maja 1461 na zamku w Pińczowie.Konflikt z królem narastał papież Pius II bullą z 2 czerwca 1461 groził klątwą w razie nieuznawania biskupa Jakuba,z kolei król skazał go na banicję.Ostatecznie papież Pius II 16 stycznia 1462 odebrał zarząd diecezji krakowskiej Jakubowi z Sienna,a cały konflikt na miejscu w Polsce miał rozstrzygnąć legat papieski Hieronim Lando arcybiskup Krety.W styczniu 1463 na sejmie w Piotrkowie Trybunalskim Jakub ukorzył się przed królem i zrzekł się biskupstwa krakowskiego.Od papieża Piusa II Jakub otrzymał wysokie odszkodowanie,a z woli króla w marcu 1465 otrzymał biskupstwo włocławskie.W tym samym roku reprezentował króla podczas rozmów z zakonem krzyżackim w Toruniu kończących wojnę trzynastoletnią.We Włocławku i w Gnieźnie ufundował dębowe stalle oraz bogate sprzęty liturgiczne.Część swojego księgozbioru zapisał w testamencie Akademii Krakowskiej.Pochowany został w katedrze gnieźnieńskiej.Ufundował krzyż na belce tęczowej katedry,istniejący do dnia dzisiejszego.