czwartek, 13 czerwca 2013
Pokój kaliski 1343
Polsko-krzyżacki traktat pokojowy zawarty 8 lipca 1343 w Kaliszu,w wyniku którego Kazimierz III Wielki w zamian za zrzeczenie się praw do ziemi chełmińskiej,michałowskiej i Pomorza Gdańskiego odzyskał od zakonu krzyżackiego Kujawy i ziemię dobrzyńską.Pokój ten oznaczał ustępstwa terytorialne ze strony Polski,lecz z punktu widzenia polskiej racji stanu musiał zostać zawarty.Mimo wyroku papieskiego sądu polubownego,stwierdzającego,że Pomorze Gdańskie,ziemia chełmińska i michałowska należą do Polski,zakon krzyżacki nie oddał ich dobrowolnie.Papież Benedykt XII nie podtrzymał postanowień procesu warszawskiego,zlecając ponowne zbadanie zasadności roszczeń Polski do spornych ziem.Następca Benedykta XII,Klemens VI okazał się sprzymierzeńcem Krzyżaków.W tych warunkach Kazimierz Wielki
mógł albo z nimi walczyć,albo zawrzeć pokój.Król wybrał to,co uważał
za rozwiązanie mniej szkodzące Królestwu Polskiemu,czyli pokój.Krzyżacy byli wtedy u szczytu swojej potęgi i wynik ewentualnej wojny
byłby prawdopodobnie dla Polski niekorzystny.W wyniku postanowień
traktatu,Kazimierz III Wielki
miał się zrzec tytułu pana i dziedzica Pomorza w tytulaturze i na
pieczęciach.Uznawano jednakże zasadę wcześniejszego zwierzchnictwa
króla polskiego nad Pomorzem,ziemią chełmińską i michałowską,Kazimierz
Wielki nie potwierdzał Zakonowi praw do Pomorza ani nie nadawał go
Krzyżakom,zrzekał się jedynie wszelkich praw do tych ziem.Już w samym
żądaniu Krzyżaków,aby król zrzekł się praw do Pomorza kryło się jednak
uznanie go(zwłaszcza po rezygnacji z pretensji do korony polskiej Jana
Luksemburskiego)za prawowitego dziedzica tych ziem.Dużym sukcesem
dyplomacji polskiej było zrezygnowanie z wypracowanej w 1335 r.w
Wyszehradzie(podczas arbitrażu władców Węgier i Czech)formuły"Pomorza
jako wieczystej jałmużny"dla Zakonu.Tym samym w traktacie kaliskim,tak naprawdę zawartym w Wierzbiczanach koło Inowrocławia,król polski
dawał jasno do zrozumienia,że został zmuszony do zrzeczenia się praw do
Pomorza,a formuła:wieczysta jałmużna byłaby zbytnim nadużyciem dla
ziem,które tak naprawdę należały się Polsce,a bezprawnie zostały przez
Krzyżaków zajęte w 1308 r.Jednocześnie król polski stawał się
dobroczyńcą i patronem zakonu,który został zobowiązany do pomocy
wojskowej i honorowych danin w pieniądzach i w naturze.W wypadku
podjęcia przez zakon walki przeciw Polsce,tracił on teoretycznie prawa
do otrzymanych darowizn.Warunki pokoju kaliskiego,mimo odsunięcia w czasie możliwości
odzyskania ziem pomorskich,miały niezwykle ważne znaczenie w
ugruntowaniu idei ich zjednoczenia z Królestwem.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz