Młodość księcia |
Zawierał sojusze z Polską(1325,1328,1337,1348) i Czechami(1337).Dążył do uniezależnienia się od Brandenburgii.Wygrana batalia z margrabią Ludwikiem w bitwie na polach pomiędzy Angermünde i Vierraden,rozprawa z wichrzycielskimi rodami pomorskimi,nie doprowadziły do uspokojenia sytuacji politycznej.Dopiero oddanie pod opiekę papieską księstwa w 1331 miało zabezpieczyć interesy książąt szczecińskich przed zakusami marchii.Margrabia Ludwik jednak nie pogodził się z takim stanem rzeczy i doprowadził do kolejnej bitwy,która rozegrała się pod Kremmen,koło Berlina.Taktyczne rozegranie walki przez Barnima III,doprowadziły do pełnego zwycięstwa nad przeciwnikiem.W 1338,podczas zjazdu książąt Rzeszy w Rense,uzyskał od Brandenburczyków zrzeczenie się zwierzchnictwa nad Księstwem Szczecińskim,za obietnicę sukcesji tronu szczecińskiego w razie bezpotomnej jego śmierci(umowa nie została zrealizowana,wobec narodzin syna Kazimierza III).Dalsze porozumienia z władcami brandenburskimi o tzw."przeżycie"w sprawie ziem wołogoskich,nad którymi sprawował opiekę,doprowadziły do zaognienia stosunków dynastycznych,z prawnymi spadkobiercami ojcowizny,tj.Bogusława V i Barnima IV Dobrego oraz stanami Księstwa Szczecińskiego.Na skutek opowiedzenia się kilku miast po stronie pokrzywdzonych,doszło do podpisania 15 czerwca 1339 porozumienia w Wolinie pomiędzy księciem wołogoskim Bogusławem V a stanami.Te odtąd miały uznawać książąt wołogoskich jako prawnych sukcesorów Barnima III,na wypadek jego bezpotomnej śmierci.Miastom nadano szerokie przywileje w handlu,żegludze i połowach.Pomiędzy Barnimem a książętami wołogoskimi doszło do otwartego konfliktu,który został zażegnany przez biskupa kamieńskiego Jana I.Za jego pośrednictwem doszło do pojednania między zwaśnionymi stronami(1344).Miasta wróciły pod jurysdykcję Barnima III.14 sierpnia 1348(układ frankfurcki)uzyskał od króla Niemiec Karola IV uznanie Pomorza Zachodniego za bezpośrednie lenno Rzeszy,co odsunęło niebezpieczeństwo zwierzchnictwa margrabiów brandenburskich.Wykorzystując wojnę domową w Brandenburgii(1349-1354),odzyskał wiele zamków i miast w ziemi wkrzańskiej.W obronie sukcesji rugijskiej książąt wołogoskich pokonał w 1351 Meklemburczyków pod Schoppendamm i zmusił ich do rezygnacji z Rugii(pokój strzałowski w 1354).Jako sojusznik Luksemburgów wzmocnił pozycję polityczną swego księstwa.Książę zmarł 24 sierpnia 1368.Został pochowany w ufundowanym przez siebie kościele św.Ottona w Szczecinie.
Rodzina
Barnim III był żonaty z Agnieszką,księżniczką brunszwicką,córką Henryka II Greckiego oraz Judyty,księżniczki brandenburskiej.
Ze związku małżeńskiego mieli ponad pięcioro dzieci:
- Ottona(ur.w okr.1333–1335,zm.przed 29 maja 1337),
- NN dzieci,
- Kazimierza III(IV)(ur.w okr.1345–1348 bądź 1348,zm.po 24 sierpnia 1372)księcia szczecińskiego,
- Świętobora I(ur.ok.1351,zm.21 czerwca 1413)księcia szczecińskiego,
- Bogusława VII(ur.1355,zm.w okr.19 listopada–18 grudnia 1404 lub 19 listopada 1404–4 stycznia 1405)księcia szczecińskiego.
Barnim I Dobry ur.zap.ok.1210 zm.13 lub 14 XI 1278 | Matylda askańska zm.20 XII 1316 | Gerhard II Ślepy ur.1253 zm.25 X 1312 | Ingeborga szwedzka ur.ok.1277 zm.1319 | ||||||||||
Otton I ur.w okr.1 I–31 VIII 1279 zm.30 lub 31 XII 1344 | Elżbieta(Elisabeta Suerinensis)ur.ok.1280 zm.20 VII 1319 | ||||||||||||
Agnieszka ur.na przeł.1318/1319 zm.po 2 VI 1371OO 1330 | Barnim III Wielki(ur.przed 1300,bądź w okr.1303–1304,zm.24 VIII 1368) | ||||||||
Otto ur.w okr.1333–1335 zm.przed 29 V 1337 |
NN dzieci |
Kazimierz III(IV)ur.w okr.1345–1348 bądź 1348 zm.po 24 VIII 1372 |
Świętobor I ur.ok.1351 zm.21 VI 1413 |
Bogusław VII ur.1355 zm.w okr.19 XI–18 XII 1404 lub 19 XI 1404–4 I 1405 |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz