Bitwa pod Kłeckiem

Po śmierci księcia głogowskiego Henryka III głogowskiego zmarłego 9 grudnia 1309 roku,władzę przejęli synowie.Współrządy nie trwały długo i 29 lutego 1312 roku nastąpił podział dziedzictwa ojcowego.Henryk IV Wierny wraz z młodszymi braćmi,Janem ścinawskim i Przemkiem głogowskim otrzymał Żagań i Poznań.Konrad I oleśnicki otrzymał Namysłów i Kalisz natomiast Bolesław oleśnicki Księstwo Oleśnickie wraz z Gnieznem.Podział kraju bez uwzględnienia tradycji,potrzeb i dążeń panów wielkopolskich,zrzeczenie się praw do Pomorza Gdańskiego na rzecz Brandenburgii i faworyzowanie niemieckich doradców wywołało bunt rycerstwa przeciwko synom Głogowczyka.Buntowników poparł kościół w osobach arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba Świnki i biskupa poznańskiego Andrzeja Zaremby rzucając klątwę na synów Henryka III głogowskiego.Zaskoczeni rozwojem wypadków książęta głogowscy nie zdołali skutecznie powstrzymać rebelii,zaś wysłane oddziały pod dowództwem Janusza z Bibersteinu doznały klęski niedaleko Kłecka.Obroną miasta i zamku kierował zapewne komes Albrecht z Kłecka,natomiast decydującą bitwą dowodził wojewoda poznański,Dobrogost z Szamotuł h.Nałęcz.Wypadki w Wielkopolsce z 1313,które były najprawdopodobniej inspirowane przez Władysława Łokietka i pozwoliły mu na całkowite opanowanie Wielkopolski i wcielenie jej do korony w 1314 roku.
Bitwa w relacji Jana Długosza(1415-1480):

Henryk książę Wielkopolski i Głogowski,widząc zniechęcone ku sobie i zapalone z największą nienawiścią umysły Wielkopolskich panów,z powodu pogwałcenia niektórych praw ich i zwyczajów i usiłując przytłumić wzmagające się zarzewie buntu,wysłał do ziemi Wielkopolskiej Janusza grabię nazwiskiem Beberstein z silnom wojskiem,nie tylko z własnych krajowców ale i z Niemców złożonom.Który gdy naprzód zamek Kłecko oblegać począł,Dobrogost z Szamotuł,zwany Małym(Parvus)herbu Nałęcz,sp niegdy Tomisława wojewody Poznańskiego,zebrawszy z Polaków dość znaczne wojsko,wyszedł przeciwko Januszowi Beberstein i stoczywszy bitwę,w której wiele ludu z obojej strony poległo,rzeczonego Janusza Beberstein poraził na głowę i wszystek obóz jego z znaczną zdobyczą opanował.