Przywilej czerwiński

Nadany 23 lipca 1422 roku szlachcie polskiej przez króla Władysława II Jagiełłę na sejmie obozowym w Czerwińsku nad Wisłą w zamian za udział w wojnie z zakonem krzyżackim.
Przywilej ten gwarantował:

• nietykalność majątkową bez wyroku sądowego
• król nie mógł bić monety bez zgody rady królewskiej
• sądy miały sądzić według prawa pisanego
• nikt nie mógł być równocześnie starostą i sędzią ziemskim(zasada incompatibilitas,poszerzona później w postanowieniach przywilejów nieszawskich na urząd starosty z urzędem kasztelana i wojewody)