Biografia
Piotr Dunin pochodził ze starego rodu Łabędziów.Był synem Krystyna ze Skrzyńska,Pratkowic i Śmiłowa oraz bratankiem podkanclerzego koronnego Dominika ze Skrzyńska zwanego Dominem.To właśnie po tym współpracującym z królem duchownym ród przyjął przydomek Donin lub Dunin.Po ojcu Piotr odziedziczył Prawkowice i Śmiłów,otrzymał też Morawiany.Karierę wojskową zaczął dość późno,bo dopiero w 1455 roku,kiedy to jako dworzanin królewski wziął udział w wyprawie na Łasin.Nie wiadomo gdzie spędził młodość,wydaje się jednak,że musiał pobierać nauki poza granicami kraju,ewentualnie brał udział w zagranicznych wojnach,skoro posiadł w przyszłości tak wysokie umiejętności taktyczne.W 1456 roku został wojskim większym sieradzkim i stał się dworzaninem Kazimierza Jagiellończyka,a trzy lata później burgrabią krakowskim i marszałkiem nadwornym.Ta ostatnia godność wiązała się z objęciem dowództwa nad chorągwiami dworskimi.W tym charakterze towarzyszył królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi w wyprawie do Prus.Otrzymał wówczas urząd podkanclerzego sandomierskiego.Piotr Dunin był naczelnym dowódcą wojsk królewskich w wojnie trzynastoletniej.Jego talent taktyczny i konsekwencja,z jaką dążył do odcięcia zakonu od pozyskiwania posiłków z Niemiec,niewątpliwie przyczyniły się do zwycięstwa Polski.Triumfował w bitwie pod Świecinem(17 września 1462),zdobył Gniew i Chojnice.Był wodzem o dużym autorytecie,ale też człowiekiem bezwzględnym,twardą ręką,utrzymując dyscyplinę w swych oddziałach zaciężnych.Kiedy po zajęciu miasta Rybaki na Sambii wybuchł zatarg o podział łupów,rozkazał spalić miasto,likwidując przedmiot sporu.W 1472 roku towarzyszył królewiczowi Kazimierzowi w nieudanej wyprawie po tron węgierski która dotarła przez Eger jedynie do Nitry,a w 1477 roku dowodził wraz z synem Janem Białym wojskami polskimi podczas tzw.wojny popiej z biskupem warmińskim Mikołajem Tungenem.Do końca życia pozostał zaufanym doradcą króla Kazimierza Jagiellończyka i jego przedstawicielem w Prusach Królewskich.Wbrew miejscowej szlachcie został mianowany w 1478 roku starostą malborskim,zarządcą najbogatszej królewszczyzny w Polsce.Dał się tu poznać jako sprawny i sprawiedliwy dla poddanych administrator.W 1478 roku został kasztelanem sieradzkim,a pod koniec życia w 1479 roku powierzono mu urząd wojewody brzesko-kujawskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz