Mikołaj z Szadka Prokopowicz

(1489-1564),polski naukowiec.Po odbyciu początkowych nauk w Poznaniu i w Głogowie,na przełomie 1504 i 1505 r.rozpoczął studia w Krakowie.Szczęśliwie dla siebie spotkał tam życzliwych protektorów,wśród których był krajan z Sieradzkiego Stanisław Zaborowski,kustosz skarbca koronnego na Wawelu,pisarz polityczny,a następnie Maciej Miechowia,który utwierdzał w szadkowianinie zamiłowanie do nauk matematycznych,astronomicznych,geografii,a przede wszystkim astrologii.W 1512 r.został Prokopowicz magistrem filozofii,w 1515 r.profesorem astrologii.W 1523 r.był dziekanem wydziału filozoficznego,a w r.1534 po uzyskaniu doktoratu z teologii przeniósł się na wydział teologiczny.W 1548 r.doszedł do najwyższej godności uniwersyteckiej,tzn.objął stanowisko rektora Akademii Krakowskiej.Funkcje tę pełnił do 1561 r.dziewięciokrotnie.Był zwolennikiem dawnego porządku,sympatyzował z humanizmem,przyjaźnił się z wieloma znaczącymi osobami w życiu umysłowym renesansowego Krakowa.Był miłośnikiem pięknej książki i właścicielem pokaźnej biblioteki.Od 1519 r.był także kustoszem biblioteki uniwersyteckiej,zapisując się jako niezwykle gorliwy jej opiekun.W piśmiennictwie zapisał się jako autor oficjalnych kalendarzy w języku polskim,z których jeden został wydrukowany przez Hieronima Wietora w 1528 r.a także prognostyków astrologicznych.Jego zainteresowania historyczne ujawniły się w ciekawym dzienniku wydarzeń z lat 1556-1564,w którym podkreślał szczególne zdarzenia z dziejów uniwersytetu.