Wielki książę Litwy
Aleksander Jagiellończyk,czwarty syn Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Habsburskiej,brat króla Jana Olbrachta,po śmierci Kazimierza Jagiellończyka od 20 lipca 1492 r.władał Wielkim Księstwem Litewskim,co równoznaczne było z zerwaniem unii personalnej pomiędzy Litwą i Koroną.Znał język litewski,był zarazem ostatnim wielkim księciem litewskim który posiadał tę umiejętność.Książę dbał o rozwój stołecznego Wilna,jak i o sprawy ważne dla całego państwa.Korzystał z pomocy najlepszych litewskich doradców oraz zapewnił Wielkiemu Księstwu Litewskiemu samodzielność w prowadzeniu polityki zagranicznej.Nigdy nie doszło do konfliktu między nim a jego starszym bratem na tronie polskim.W latach 1492-1494 stoczył wojnę z Wielkim Księstwem Moskiewskim,zakończoną stratą Wiaźmy i utratą kontroli nad częścią Księstw Wierchowskich.Starając się o ułożenie pokojowych stosunków Litwy z Rusią,18 lutego 1495 ożenił się z Heleną,córką wielkiego księcia moskiewskiego Iwana III Srogiego i Zofii Paleolog.Jednakże w 1500 r.wojska ruskie zajęły część Zadnieprza i zagroziły Smoleńskowi,rozpoczynając nową wojnę litewsko-moskiewską.3 marca 1501 zawarł w Wilnie sojusz przeciwko Rusi z mistrzem krajowym Inflant zakonu krzyżackiego Wolterem von Plettenbergiem.Po śmierci Jana Olbrachta,został 3 października 1501 został wybrany na jego następcę przez sejm walny obradujący w Piotrkowie.Zawiadomiony przez delegację Sejmu z biskupem Boryszewskim na czele,pilnie podążył z Litwy do Krakowa po koronę polską,licząc na polskie wsparcie w wojnie z Moskwą.
Król Polski
12 grudnia 1501 w katedrze na Wawelu koronowany został na króla Polski przez najmłodszego syna Kazimierza Jagiellończyka i swojego brata arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa Polski kardynała Fryderyka Jagiellończyka w obecności m.in.matki Elżbiety Rakuszanki.Żona Aleksandra nie została koronowana na królową Polski,czemu sprzeciwiali się biskupi,gdyż wyznawała wiarę prawosławną.Koronę uzyskał dopiero po podpisaniu dwóch aktów ustrojowych,przygotowanych przez możnowładców polskich:o zrzeczeniu się swych praw dziedzicznych do Litwy i zacieśnieniu unii polsko-litewskiej(unia mielnicka,1501)oraz przyznaniu władzy w kraju senatowi na mocy przywileju mielnickiego,co rychło nastąpiło.Było to równoznaczne z poddaniem króla kontroli magnatów.Sobiepańskiej władzy magnaterii przeciwdziałała jednakże szlachta,uchwalając na Sejmie w Radomiu w 1504 r.ustawy,zabraniające łączenia wysokich urzędów w jednym ręku i ograniczające rozdawnictwo dóbr królewskich.Sejm ten ustalił też organizację i kompetencje najwyższych urzędów państwowych.Lekkomyślne dysponowanie zasobami skarbu doprowadziło do jego opustoszenia,co uniemożliwiało odpieranie najazdów tatarskich i wołoskich.28 marca 1503 podpisano sześcioletni rozejm,kończący wojnę moskiewską.Na jego mocy 1/3 terytorium Wielkiego Księstwa Litewskiego znalazła się pod okupacją moskiewską.
Nihil novi
Z kolei w 1505 r.kolejny sejm w Radomiu uchwalił konstytucję praw Nihil novi,uzupełnioną przez monarchę zapisem:"Gdybyśmy cokolwiek przeciw wolnościom,przywilejom,swobodom i prawom Królestwa uczynili,uznajemy to ipso facto(łac.tym samym)za nieważne i żadne.",według której król praktycznie nie mógł nic nowego postanowić bez zgody izby poselskiej i senatu.Na tymże sejmie zatwierdzono również tzw."Statut Łaskiego"spisany przez kanclerza wielkiego koronnego Jana Łaskiego,stanowiący zbiór przywilejów szlacheckich i kościelnych oraz praw miejskich,obowiązujących w Królestwie.
Życie prywatne
Mimo,że jego ślub z Heleną Moskiewską nie spełnił założonych celów politycznych,samo małżeństwo Aleksandra Jagiellończyka(jedyny oficjalny związek polskiego władcy z córką księcia moskiewskiego)uważa się za udane.Źle układały się natomiast zarówno stosunki Heleny z teściową(królową wdową Elżbietą Rakuszanką),jak i z polskimi elitami możnowładczymi oraz kościelnymi.Powodem była niechęć królowej do zmiany wyznania(do końca życia pozostała przy prawosławiu).
Schyłek życia
Wiele kłopotów sprawiały także Aleksandrowi Prusy Zakonne,lenna Mołdawia,a zwłaszcza Tatarzy krymscy,którzy kilkakrotnie najeżdżali Litwę.W 1506 r.doszli oni aż pod Lidę,gdzie 5 sierpnia 1506 pod Kleckiem zostali rozbici przez Litwinów.Aleksander Jagiellończyk zmarł 19 sierpnia 1506 roku bezpotomnie w wieku 45 lat w Wilnie,został pochowany w katedrze wileńskiej.Wielkim księciem litewskim,a następnie królem polskim obrany został wtedy jego,młodszy o 6 lat,brat Zygmunt I Stary(1506-1548).Zwłoki Aleksandra Jagiellończyka wbrew woli zmarłego wyrażonej w testamencie nie zostały wywiezione z Wilna.Fakt ten został upamiętniony przez współczesnego monarsze kronikarza:"Oto ten jedyny król Polski,który spoczywa na ziemi litewskiej".
Genealogia
| Władysław II Jagiełło ur.ok.1351 zm.1 VI 1434 | Zofia Holszańska ur.ok.1405 zm.21 IX 1461 | Albrecht II Habsburg ur.16 VIII 1397 zm.27 X 1439 | Elżbieta Luksemburska ur.1409 zm.1442 | ||||||||||
| Kazimierz IV Jagiellończyk ur.30 XI 1427 zm.7 VI 1492 | Elżbieta Rakuszanka ur.1436 zm.30 VIII 1505 | ||||||||||||
Helena Moskiewska ur.19 V 1476 zm.20 I 1513OO 18 II 1495 | Aleksander Jagiellończyk ur.5 VIII 1461 zm.19 VIII 1506 |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz