Władysław Oporowski

Władysław z Oporowa herbu Sulima (ur.ok.1395 w Oporowie,zm.11 marca 1453 w Oporowie)arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w latach 1449-1453,biskup kujawski 1434-1449,podkanclerzy koronny.Był drugim synem wojewody łęczyckiego Mikołaja z Oporowa herbu Sulima.Uzyskał wykształcenie uniwersyteckie(w Padwie) i tytuł naukowy doktora dekretów.Profesor na wydziale prawa i rektor Uniwersytetu Krakowskiego(1426).Pracował w kancelarii królewskiej Władysława II Jagiełły,z czasem uzyskując urząd podkanclerzego Królestwa Polskiego(1429-1434).Był jednym z najważniejszych współpracowników króla w polityce zagranicznej.Wraz z Mikołajem Kiczką,uczestniczył w 1422 w procesie rzymskim toczącym się pomiędzy Polską a Zakonem krzyżackimi.Piastował różne beneficja i urzędy kościelne,z których najważniejsze to:biskupstwo włocławskie(1434-1449) i arcybiskupstwo gnieźnieńskie(1449-1453).Jako arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski stał przez 4 lata na czele kościoła polskiego.Był fundatorem gotyckiego zamku w Oporowie koło Kutna,gdzie zmarł 11 marca 1453 r.