Biografia
Rodzice św.Szymona,Anna i Grzegorz,pomimo,iż nie byli zamożni,starali się zapewnić mu jak najlepsze wychowanie.W 1454 Szymon rozpoczął,a w 1457 ukończył wydział nauk wyzwolonych na studiach uniwersyteckich na Akademii Krakowskiej,uzyskując tytuł bakałarza.8 września 1453 św.Jan Kapistran założył w Krakowie pierwszy w Polsce klasztor Obserwantów pw.św.Bernardyna ze Sieny.Prawdopodobnie pod wpływem jego żarliwych kazań św.Szymon w 1457 wstąpił,podobnie jak wielu innych młodych ludzi w tamtym okresie,do zakonu bernardynów.Po odbyciu pod kierunkiem o.Krzysztofa z Varese nowicjatu,złożył w 1458 pierwsze śluby zakonne.Po odbyciu studiów teologicznych Szymon otrzymał ok.1460/1462 święcenia kapłańskie.Najpierw pełnił posługę jako przełożony tarnowskiego konwentu.Następnie przeniósł się na Stradom do Krakowa,gdzie poświęcił się głoszeniu kazań,znanych z jasności i mądrości.Podobnie jak św.Bernardyn ze Sieny i św.Jan Kapistran,o.Szymon szerzył nabożeństwo do Imienia Jezus,nawracając licznych grzeszników.W 1463,jako pierwszy wśród Braci Mniejszych,został kaznodzieją zakonnym i katedralnym w Krakowie z tego powodu nadano mu tytuł praedicator ferventissimus.W życiu zakonnym odznaczał się surowością życia.Bardzo czcił Najświętszy Sakrament i Matkę Bożą.Chcąc oddać cześć św.Bernardynowi ze Sieny,17 maja 1472,wraz z kilkoma współbraćmi z Polski,przybył do L'Aquila,by wziąć udział w uroczystości przeniesienia jego relikwii do nowej świątyni zbudowanej ku jego czci.W 1478 ponownie przybył do Italii z okazji kapituły generalnej w Pawii.Nawiedził wówczas groby św.Apostołów Piotra i Pawła w Rzymie.Następnie udał się w pielgrzymkę pokutną do Ziemi Świętej.Od lipca 1482 do 6 stycznia 1483 Kraków dotknięty był epidemią cholery.Wówczas franciszkanie z klasztoru bernardynów,a wśród nich św.Szymon,niestrudzenie otaczali chorych opieką.O.Szymon gorliwie opiekował się chorymi i udzielał sakramentów.Wkrótce sam zachorował.Z pokorą znosząc cierpienia choroby,przy końcu życia wyraził pragnienie,aby pochować go pod progiem kościoła tak,by wszyscy po nim deptali.W szóstym dniu choroby,18 lipca 1482 roku,umarł spokojnie z oczyma utkwionymi w Krzyżu.Po śmierci Szymona odnotowano ponad 370 cudownych uzdrowień i łask przypisywanych jego wstawiennictwu;grób świętego odwiedzali liczni pielgrzymi.
Relikwie
Jego relikwie(kawałek kości)znajdują się w Mikołajowicach(Małopolska).Zostały ofiarowane przez OO.Bernardynów z Krakowa w dniu 23 października 2009 roku.
Patronat
Św.Szymon jest jednym z patronów Krakowa,studentów i parafii.
Dzień obchodów
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 18 lipca.
Beatyfikacja i kanonizacja
Szymona wcześnie otoczono kultem,nadając mu tytuł„spragnionego zbawienia wszystkich”Salutis omnium sitibundus.24 lutego 1685 roku papież Innocenty XI zaaprobował kult Szymona z Lipnicy jako błogosławionego.27 lipca tegoż roku nastąpiło przeniesienie relikwiarza błogosławionego z Wawelu do kościoła bernardynów w Krakowie,na Stradomiu.Proces kanonizacyjny rozpoczął się już w latach siedemdziesiątych XVIII wieku.Był przerywany kilkakrotnie wskutek zawieruch dziejowych i wojen.Został wznowiony 23 czerwca 1948 roku dekretem watykańskiej Kongregacji Obrzędów,za pontyfikatu papieża Piusa XII.19 grudnia 2005 papież Benedykt XVI wydał dekret o uznaniu cudownego uzdrowienia,przypisywanego wstawiennictwu bł.Szymona,jakie miało miejsce w Krakowie w 1943.Uzdrowiona została wtedy Maria Piątek,krakowska farmaceutka chora na zator mózgowy(sparaliżowana i pozbawiona mowy).16 grudnia 2006 papież wydał dekret o uznaniu heroiczności cnót błogosławionego.Dnia 23 lutego 2007 roku na konsystorzu kardynałów ustalono datę kanonizacji.
3 czerwca 2007 roku o godz.10.00,w Uroczystość Trójcy Przenajświętszej,w czasie mszy na Placu Świętego Piotra w Watykanie,papież Benedykt XVI uroczyście kanonizował bł.Szymona.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz