Piotr Gamrat

Herbu Sulima(ur.1487 w Samoklęskach koło Jasła,zm.27 sierpnia 1545 w Krakowie)arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski.Studiował w Krakowie i Rzymie,proboszcz w Wyszkowie(1509),scholastyk płocki(1519),kanonik gnieźnieński(1526),dziekan płocki(1528),scholastyk warszawski(1529),prepozyt w Krakowie(u Św.Floriana) i Płocku(u Św.Michała).29 stycznia 1531 mianowany biskupem kamienieckim,nie objął faktycznie urzędu.27 października 1535 przeniesiony do Przemyśla,gdzie również nie rezydował.17 sierpnia 1537 przeniesiony do Płocka ingres odbył 8 lutego 1538.Już w lipcu 1538 mianowany biskupem krakowskim,a w styczniu 1541 arcybiskupem gnieźnieńskim i prymasem Polski jednocześnie otrzymał przywilej zachowania diecezji krakowskiej,połączył tym samym w swojej osobie dwie najważniejsze diecezje w Polsce.Godności te zawdzięczał głównie królowej Bonie,z którą blisko współpracował.Wykazał wielką aktywność w walce z reformacją.Przyczynił się do rozwoju kaznodziejstwa.Zreformował administrację dóbr kościelnych oraz szkolnictwo kościelne.Niezależnie od aktywności w diecezji prowadził świecki tryb życia i uczestniczył w życiu politycznym państwa.W latach 1540-1545 jego sekretarzem był Marcin Kromer.Był mecenasem artystów i uczonych,kolekcjonerem i bibliofilem.Zaliczał się do elity umysłowej Krakowa.Pochowany w kaplicy pod wezwaniem św.Katarzyny na Wawelu.