Tło międzynarodowe
W obliczu wybuchu wojen husyckich w Czechach król Zygmunt Luksemburski ogłosił 6 grudnia 1420 roku we Wrocławiu zupełnie niekorzystny dla strony polskiej wyrok w sporze polsko-krzyżackim.Rozłam pomiędzy królem Zygmuntem a Władysławem Jagiełłą przypieczętowała interwencja wojska Zygmunta Korybutowicza po stronie husytów czeskich.Wobec słabnącej pozycji Zygmunta Luksemburskiego Jagielle udało się zawrzeć z margrabią Brandenburgii Fryderykiem I Hohenzollernem sojusz zaczepno-odporny podpisany 8 kwietnia 1421 w Krakowie,skierowany przeciwko zakonowi krzyżackiemu.Dzięki mediacji brandenbursko-papieskiej rozejm pomiędzy Polską i zakonem przedłużono do końca 1422 roku.
Wojna
Zygmunt Luksemburski,obawiając się otwartej interwencji zbrojnej Jagiełły i Witolda w Czechach pchnął do wojny z Polską nowego wielkiego mistrza krzyżackiego Paula Bellitzera von Russdorff.17 lipca wypowiedziano wojnę i skoncentrowano wojska polsko-litewskie w rejonie Czerwińska nad Wisłą wkroczyły na ziemie zakonne.Przed wyruszeniem w pole Jagiełło wydał dla zgromadzonej w Czerwińsku szlachty tzw.przywilej czerwiński.Wojska spod Czerwińska ruszyły w głąb państwa zakonnego w dniu 25 lipca.Krzyżacy unikali większych starć w polu i wycofali się do zamków za linię Drwęcy,w czasie gdy siły polskie rozpoczęły pustoszenie kraju. Zdobyto Bratian,Zabrzeźno i Golub.W wojnie wziął udział po stronie Jagiełły także książę Świdrygiełło.
Pokój nad Jeziorem Melno
Pozbawiony pomocy z Rzeszy i króla Zygmunta Luksemburskiego,stojąc w obliczu ruiny swej gospodarki,zakon krzyżacki zmuszony został podpisać 27 września 1422 traktat pokojowy,w którym m.in.na zawsze wyrzekał się pretensji do Żmudzi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz