Maciej Kawęczyński

Herbu Ostoja(także:Kawieczyński,w jęz.białorus.Мацей Кавячынскi,ur.w końcu lat 20.XVI w.zm.w 1572)polski i białoruski wydawca i drukarz,działacz reformacji na Litwie,uznawany za założyciela pierwszej drukarni na obszarze północno-wschodnich terenów Rzeczypospolitej(obecnie obszar państwa Białoruś).Pochodził z zamożnej rodziny szlacheckiej,pochodzącej z Kawęczyna w powiecie świeckim na Pomorzu,która w XVI w.przeniosła się na Litwę.Był synem Wacława i Maruszy Zebołskiej.Po ukończeniu studiów na luterańskim uniwersytecie w Wittenberdze,przyjął kalwinizm i wrócił na Litwę do rodzinnego majątku Kuchczyce i Uzda.Protektor kalwinizmu na Litwie książę Mikołaj Radziwiłł Czarny mianował go namiestnikiem swojego majątku w Nieświeżu.W latach 1561-1562 Maciej założył w Nieświeżu drukarnię,której celem było drukowanie dzieł kalwińskich w językach:polskim i starobiałoruskim.Współpracowali z nim inni wybitni działacze litewskiej(białoruskiej)reformacji:Szymon Budny i Wawrzyniec Krzyżkowski(Laurencyj Kryszkowskij).Wspólnie wydrukowali ponad 10 dzieł,z których najważniejszymi były książki autorstwa Budnego w języku starobiałoruskim:Катэхiзiс(Katechizis) i Пра апраўданне грэшнага чалавека перад Богам(O usprawiedliwieniu grzesznego człowieka przed Bogiem),a także dzieła polskich reformatorów:Grzegorza Pawła z Brzezin i Marcina Czechowica.Jednak w 1571 syn Radziwiłła Czarnego książę Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sierotka,po przyjęciu katolicyzmu,nakazał zamknięcie drukarni jako„heretyckiej”.To przeszkodziło w wydrukowaniu w Nieświeżu już ukończonego tłumaczenia Biblii nieświeskiej Budnego.Wydrukowano ją dopiero w następnym roku w Zasławiu lub w Uzdzie.Wiadomo jest,że Maciej Kawęczyński zakładał w swoich posiadłościach zbory kalwińskie,m.in.w 1572 w Kuchczycach,które zlikwidowano w XVII w.