(ur.22 marca 1592 w Białej Piskiej,zm.20 grudnia 1659 w Królewcu)polski duchowny luterański,pedagog.Kształcił się w gimnazjum akademickim w Toruniu,od 1607 studiował na uniwersytecie w Królewcu.Od 1618 był diakonem(duchownym pomocniczym),a w latach 1620-1659 pastorem(proboszczem)polskiej parafii ewangelickiej w Królewcu,od 1648 seniorem duchowieństwa miejskiego.Za zezwoleniem księcia Jerzego Wilhelma w 1634 przy parafii została uruchomiona polska szkoła miejska,dla której opracował 2 podręczniki,używane również w Prusach Królewskich i na Śląsku w XVII-XVIII w.Był to łacińsko-niemiecko-polski podręcznik gramatyki(według Jana Rheniusa;I wyd.Elbląg 1642) i polskie uzupełnienie niemieckojęzycznego podręcznika łaciny Jana Amosa Komeńskiego(I wyd.Królewiec 1647).W okresie jego urzędowania(1632)wznowiono odprawianie polskich nabożeństw w katedrze,na Starym Mieście i w Lipniku.W kościele polskim umieszczono epitafium(niezachowane).Zwany również Liebbruder,lub w formie łacińskiej Christophorus Liebruderus.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz