Krzysztof Ossoliński

Herbu Topór(ur.28 kwietnia 1587 w Bukowsku,zm.24 lutego 1645 w Krakowie)dworzanin królewski,poseł królewski,dowódca oddziału przeciw Turkom i Tatarom,podstoli,podkomorzy i wojewoda sandomierski,kasztelan sądecki i wojnicki,marszałek Trybunału Koronnego w 1644 roku,pisarz i tłumacz.Syn Jana Zbigniewa starosty sanockiego i Jadwigi Sienieńskiej.Nauki pobierał u jezuitów w Lublinie.Po studiach odbytych za granicą(1604–1612)na niemieckim uniwersytecie jezuickim w Würzburgu,wspólnie z bratem Maksymilianem Ossolińskim,powrócił do kraju i rozpoczął swą karierę polityczną.W 1607 r.został dworzaninem królewskim.W 1608 r.wyjechał z poleceniami królewskimi do Grazu na dwór arcyksiążąt habsburskich oraz do Florencji.Przebywał na uniwersytetach w Bolonii i Padwie.Po zakończeniu edukacji w 1614 r.wysłał go ojciec z wojskiem kwarcianym na Podole.Na początku brał udział w kilku wyprawach wojennych z rotą arkabuzerską własnego zaciągu przeciw Turkom i Tatarom.W 1618 r.został podstolim,a w 1620 r.podkomorzym sandomierskim.Był wielokrotnym posłem na sejm,gdzie zajmował się głównie sprawami gospodarczymi cenami,biciem monety i zaopatrzeniem w prowiant wojska.Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa sandomierskiego w 1632 roku.W 1632 r.został deputatem do rewizji skarbu i pracował nad reformą sejmowania oraz systemu obrony państwa.Na elekcji 1632 r.kandydował na stanowisko marszałka sejmu,które przypadło jednak Jakubowi Sobieskiemu.W 1633 r.został kasztelanem sądeckim,a w trzy lata później wojnickim.Jako zwolennik kontrreformacji był sprawcą wypędzenia arian z Rakowa,Iwanisk i Skrzelowa.W 1641 r.na sejmie warszawskim wszedł do komisji mającej zająć się zmianą postępowania sądowego i doprowadzić do skrócenia procesów.W jego karierze na urzędach koronnych zakończonej w 1638 roku stanowiskiem wojewody sandomierskiego,dopomagał mu przyrodni brat Jerzy Ossoliński.Po ojcu odziedziczył część majątku mieleckiego,zamienionego wkrótce z bratem Maksymilianem na majątek Iwaniska,gdzie we wsi Ujazd około 1627 roku rozpoczął budowę zamku Krzyżtopór,którego był fundatorem oraz pierwszym właścicielem.Ufundował klasztor reformatów w Stopnicy i wspomagał inne zakony.W Ujeździe koło Iwanisk i Opatowa wybudował nowy kościół.Znaczne dochody przyniosła mu wyłączność na zaopatrzenie armii Rzeczypospolitej w prowiant podczas kampanii pruskiej przeciw Szwedom w 1626 roku,w której sam brał czynny udział.Poza dobrami otrzymanymi po ojcu,spory posag wniosły mu jego trzy żony.Po raz pierwszy ożenił się w 1615 roku z arianką Zofią Cikowską.Po jej śmierci w 1638 roku zaślubił wdowę po Mikołaju Ligęzie Zofię Krasińską.Trzecią żoną Krzysztofa była od 1642 roku Zofia Elżbieta Firlej córka wojewody sandomierskiego Mikołaja.Potomstwo:jedyny syn Krzysztof Baldwin Ossoliński.Miał zainteresowania artystyczne,pisał i tłumaczył.Zmarł 24 lutego 1645 r.w Krakowie i pochowany został w tamtejszym klasztorze karmelitów bosych.