Stanisław Rozdrażewski

Herbu Doliwa(zm.1564 w Wiedniu)kasztelan rogoziński.Był synem Jana Rozdrażewskiego(zm.1527/28)kasztelana międzyrzeckiego i Małgorzaty ze Śmigielskich,primo voto Leszczyńskiej.Został oddany przez ojca w służbę na francuskim dworze Franciszka I Walezjusza,gdzie przebywał prawdopodobnie do roku 1530.W 1535 brał udział w kampanii moskiewskiej pod dowództwem Jana Tarnowskiego,ranny pod Starodubem.Mianowany 23 kwietnia 1540 kasztelanem Rogozińskim pozostawał na urzędzie co najmniej do kwietnia 1546,ale nie dłużej niż do września 1547,kiedy po raz pierwszy w dokumentach pojawia się nazwisko nowego kasztelana, Jana Krotoskiego.Ożenił się(w 1539)z Zuzanną z Myszkowskich i miał z nią synów:Jana(1537–1585);Stanisława(1540–1619),jezuitę i pierwszego rektora Kolegium Jezuitów w Pułtusku;Hieronima(1546–1600),biskupa kujawskiego;Krzysztofa(1547–1580) i Mikołaja,który jednak najpewniej zmarł w dzieciństwie,oraz córki Annę i Dorotę.Wszystkich swoich synów oddał,tak jak postąpił jego ojciec z nim samym,do francuskiego dworu Walezjuszy.Za udział lub zlecenie zabójstwa szlachcica Wojciecha Koryckiego oraz Jakuba Trzcińskiego na dworze w Korytach Stanisław Rozdrażewski prawdopodobnie został skazany na banicję z Polski;powrócić mógł dopiero w 1551.Osiadł na Śląsku,gdzie w Pomianowie(niem.Pomsdorf)nabył dobra od Barbary z Bystrzycy,żony swego przyrodniego brata Rafała Leszczyńskiego,kasztelana przemęckiego,wymieniając je na należące doń części majątku w Rozdrażewie.Na podstawie XIII- i XIV-wiecznych dokumentów rodowych Stanisław Rozdrażewski uzyskał od Zygmunta Augusta potwierdzenie przysługującego mu tytułu komesa,co podniosło znacznie jego prestiż i zrównało go z innymi hrabiami na Śląsku.Zmarł w Wiedniu i tam został pochowany w kościele jezuitów;jego syn Hieronim ufundował mu w tym kościele tablicę-epitafium.