Władysław Stanisław Reymont,właśc.Stanisław
Władysław Rejment(ur.25 kwietnia(st.st.)/7 maja(n.st.)1867 w Kobielach
Wielkich,zm.5 grudnia 1925 w Warszawie)polski pisarz,prozaik i nowelista,jeden
z głównych przedstawicieli realizmu z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski.Niewielką
część jego spuścizny stanowią wiersze.Laureat nagrody Nobla za
czterotomową"epopeję chłopską"pt."Chłopi".
Życiorys
Reymont urodził się w rodzinie organisty.Jego
ojciec,Józef Rejment,człowiek oczytany,miał wykształcenie muzyczne i w
tuszyńskiej parafii pełnił obowiązki organisty,a także prowadził księgi stanu
cywilnego i korespondencję proboszcza z władzami rosyjskimi.Matka,Antonina z
Kupczyńskich,miała talent do opowiadania.Wywodziła się ze zubożałej szlachty
krakowskiej;w latach dojrzałych pisarz fakt ten często podkreślał.Rodzice
chcieli,aby został organistą.Odmówił uczęszczania do szkół,często zmieniał
zawody,miejsca zamieszkania,dużo podróżował po Polsce i Europie.Ukończył
Warszawską Szkołę Niedzielno-Rzemieślniczą.W latach 1880-1884 uczył się zawodu
krawieckiego w Warszawie,po czym został czeladnikiem.W okresie 1884-1888 był
aktorem w wędrownych grupach teatralnych,następnie w latach 1888-1893 dzięki
protekcji ojca znalazł pracę jako pomocnik dozorcy plantowego w Rogowie na
Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.W 1890 r.zmarła mu matka.Z twórczości literackiej
utrzymywał się od 1894 r.kiedy to przeniósł się do Warszawy,jednak swoje
pierwsze wiersze pisał już w 1882 roku.13 lipca 1900 r.Reymont uległ wypadkowi
kolejowemu.Trafił do szpitala z dwoma złamanymi żebrami,jednak w raporcie
lekarskim napisano,że pisarz ma 12 złamanych żeber oraz"inne kontuzje
ciała i nie wiadomo,czy będzie nadal zdolny do pracy umysłowej".Notatkę
szpitalną sfałszował dr Jan Roch Raum.Wysokie odszkodowanie w wysokości 38500 rubli(taka
suma pozwalała wówczas na zakup kilkunastu warszawskich kamienic)pomogło mu
zdobyć niezależność finansową.Ożenił się z Aurelią Szabłowską z domu
Schatzschnejder dnia 15 Lipca 1902 w Krakowie,ślub odbył się w kościele
Karmelitów na Piasku.W tym samym roku umarł jego brat Franciszek.W reakcji na
rosyjską odezwę do Polaków z sierpnia 1914 roku,w specjalnej depeszy do
wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza Romanowa wyraził głębokie wzruszenie
orędziem.W 1920 r.zakupił majątek w Kołaczkowie k.Wrześni.Zmarł w Warszawie 5
grudnia 1925 r.9 grudnia został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu
Powązkowskim,a jego serce wmurowano w filarze kościoła pw.Św.Krzyża.Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej ogłosił rok 2000 Rokiem Reymontowskim.
Twórczość
Twórczość Reymonta jest zróżnicowana pod względem
tematyki,formy literackiej oraz nierówna pod względem swej wartości.W
powieściach obyczajowych zawarł elementy krytyki społecznej.Władysław Reymont
jest laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1924.Otrzymał ją za
powieść"Chłopi".Kontrkandydatami Reymonta do tej nagrody byli Stefan Żeromski i
Tomasz Mann;ten pierwszy uznawany był za wybitniejszego pisarza,jednak jego
osoba została odrzucona przez Norweski Komitet Noblowski,uzasadniono to jego anty germanizmem.
"Ziemia
obiecana"
Jest to jedna z najwybitniejszych powieści
Reymonta,po"Chłopach"najczęściej tłumaczona na języki obce i
filmowana.Materiały do niej zaczął zbierać w 1896 r.przebywając przez blisko
rok w Łodzi.Rzeczywistym bohaterem tego studium jest miasto
kapitalistyczne,jakim wtedy stawała się Łódź.Porównywał ją do
monstrum,niszczącego zwykłych ludzi,a z drugiej strony wykrzywiających
psychicznie właścicieli wielkich fortun.Tematem powieści jest
mechanizm"robienia pieniędzy"przez jej trzech bohaterów,z których
jeden jest Polakiem(Karol Borowiecki),drugi Niemcem(Max Baum),trzeci
Żydem(Moryc Welt).Różnice pochodzenia i obyczajów nie dzielą ich,wręcz
przeciwnie przyjaciele wykorzystują je dla skutecznego działania i wygrywania z
konkurencją.Razem zakładają fabrykę,łączy ich wspólny interes,wspólne
poczucie,że należą do grupy Lodzermenschów.Na przykładzie kariery bohaterów
Reymont pokazywał bezkompromisowość gry wolnorynkowej oraz psychologiczne
podłoże wyzysku kapitalistycznego wobec tych jednostek ludzkich,które zachowały
skrupuły i odruchy sumienia,oraz ich osamotnienie w społeczeństwie tego
miasta.Mimo zawartej krytyki społecznej"Ziemia Obiecana"jest nie tylko
manifestem politycznym.Plastyczny i naturalistyczny obraz Łodzi i jej
mieszkańców jest przykładem antyurbanizmu Reymonta,jego umiłowania przyrody
oraz przeciwstawiania"naturalnego"środowiska chłopskiego i
wiejskiego(jego obyczajów,systemu wartości)"patologicznemu"środowisku
miejskiemu.Ironiczny tytuł tej powieści stał się w Polsce publicystycznym określeniem
Łodzi,z czasem pozbawionym pejoratywnego odcienia.
Powieść
była dwukrotnie ekranizowana:
- "Ziemia obiecana"(1927 r.)w reżyserii Aleksandra Hertza
- "Ziemia obiecana"(1974 r.)w reżyserii Andrzeja Wajdy
- "Ziemia obiecana"serial telewizyjny z 1978 r.zrealizowany na podstawie filmu Andrzeja Wajdy
"Chłopi"
Powieść zawiera realistyczny obraz życia zbiorowości
chłopskiej.Pisana jest specyficznym,potoczystym językiem,z wykorzystaniem
elementów gwarowych.Życie społeczności wsi Lipce z jednej strony wyznacza rytm
przyrody(poszczególne tomy są zatytułowane nazwami pór roku zaczynając
od"Jesieni")oraz związane z nim zajęcia i prace na roli,a także
zwyczaje i obrzędy,z drugiej zaś dokonujące się przemiany społeczno-ekonomiczne
na wsi i związane z tym spory(rozwarstwienie ekonomiczne wsi,konflikty z
dworem).W to tło wpleciona jest główna oś akcji powieści,którą jest romans
młodej,urodziwej i namiętnej Jagny żony bogatego gospodarza Macieja Boryny,z
jego synem Antkiem oraz postawy społeczności chłopskiej wobec tego zdarzenia.Po
śmierci Macieja Boryny,(który stał na czele buntu chłopów wobec dworu),Jagna
zostaje napiętnowana i wypędzona przez społeczność wiejską i ulega obłędowi,zaś
pogodzony z losem Antek przejmuje gospodarstwo
ojca.Powieść"Chłopi"nawiązuje do fascynacji chłopską energią,naturalnością
i prostotą życia,charakterystyczną dla wielu dzieł początków XX w.Nazywanej
niekiedy"chłopomanią".Powieść"Chłopi"była dwukrotnie
sfilmowana,w 1922 r. i w 1972 r. Premiera pierwszego z tych filmów odbyła się 7
kwietnia 1922,reżyserem był Eugeniusz Modzelewski,a w rolach głównych
wystąpili:Mieczysław Frenkiel(Maciej Boryna),Maria Merita(Jagna),Henryk
Rydzewski(Antek Boryna),Anna Belina(Hanka).Premiera drugiego z tych filmów
odbyła się 7 grudnia 1973 r.Film reżyserował Jan Rybkowski,operatorem był Marek
Maciej Nowicki,muzykę napisał Adam Sławiński.W rolach głównych
wystąpili:Władysław Hańcza(Maciej Boryna),Emilia Krakowska(Jagna),Ignacy
Gogolewski(Antek Boryna),Krystyna Królówna(Hanka) i inni.
"Bunt"
"Bunt"to ostatnia powieść Reymonta,publikowana w
1922 roku na łamach"Tygodnika Ilustrowanego",a w 1924 r.wydana w
postaci książki.Powieść radykalnie odstaje od wcześniejszej twórczości
Reymonta,jest bowiem połączeniem baśni i antyutopii,opowiadającej o buncie
zwierząt przeciwko człowiekowi.Powstanie rozpoczyna się od głoszenia szczytnych
haseł o równości,sprawiedliwości i budowaniu powszechnego szczęścia,a w
rzeczywistości kończy się krwawą rzezią i zagładą.Powieść była parabolą
terroru,w który przeistoczyła się rewolucja komunistyczna 1917 roku,a którą
Reymont obserwował w ciągu pięciu lat pomiędzy jej początkiem a rokiem
powstania powieści.Z powodów ideologicznych w PRL powieść była zakazana i
uległa zapomnieniu.Pierwsze powojenne wznowienie powieści miało miejsce w 2004
roku nakładem wydawnictwa Fronda.
Wybrane
pozostałe utwory
- "Pielgrzymka do Jasnej Góry"(1895 r.)
- "Komediantka"(1896 r.)
- "Fermenty"(1897 r.)
- "Marzyciel"(1910 r.)szkic powieściowy
- "Wampir"(1911 r.)powieść grozy
- "Rok 1794"(1913–1918)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz