Andrzej Półtawski

Ur.22 lutego 1923 w Warszawie polski działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej członek Armii Krajowej(AK),uczestnik powstania warszawskiego,filozof,etyk,antropolog,prof.dr hab.specjalista w zakresie antropologii filozoficznej,fenomenologii,filozofii chrześcijańskiej,personalizmu i teorii poznania.Absolwent III Miejskiego Gimnazjum i Liceum Męskiego w Warszawie.W czasie okupacji niemieckiej działacz AK.Uczestnik powstania warszawskiego w stopniu podchorążego w ramach II Obwodu"Żywiciel"(Żoliborz)Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej zgrupowanie"Żaglowiec".Następnie osadzony w obozie jenieckim Altengrabow koło Magdeburga.Ukończył studia filozoficzne pod kierunkiem prof.Romana Ingardena na krakowskim Uniwersytecie Jagiellońskim w 1950 r.broniąc pracę magisterską,a następnie uzyskując tytuł doktora na podstawie rozprawy"Rzeczy i dane zmysłowe.Świat i spostrzeżenie u G.E.Moore’a" i w 1972 r.habilitację na podstawie pracy"Świat,spostrzeżenie,świadomość".Był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1957-1970,a następnie w latach 1973-1993 na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej(ATK)w Warszawie.Był kierownikiem Katedry Teorii Poznania ATK.Syn typografa i grafika Adama Półtawskiego.Mąż Wandy Półtawskiej doktor nauk medycznych oraz specjalistki w dziedzinie psychiatrii,profesor Papieskiej Akademii Teologicznej,bliskiej przyjaciółki Jana Pawła II,działaczki pro-life.