Czesław Foryś

Ur.10 maja 1905 w Bochni,zm.23 lutego 1966 w Warszawie polski lekkoatleta i działacz lekkoatletyczny,długoletni prezes PZLA.

Życiorys
Rodzina i edukacja
Był synem Walentego,działacza lekkoatletycznego,długoletniego prezesa warszawskiego Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki i pierwszego powojennego prezesa PZLA(Czesław Foryś przejął tę funkcję bezpośrednio po ojcu) i Heleny z Kazimierskich.Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim.Pracował zawodowo w Ministerstwie Finansów(noszącym przez jakiś czas nazwę Ministerstwa Skarbu),dochodząc do stanowiska Dyrektora Departamentu Kadr.
Lekkoatleta
Karierę lekkoatlety rozpoczął w 1923 r.w klubie Orzeł Biały.W 1924 r.został zawodnikiem Warszawianki.Trzykrotnie zdobywał mistrzostwo Polski na 1500 metrów w 1925,1926 i 1927 r.Był również wicemistrzem Polski w biegu na 800 metrów w 1925 i 1927 r.oraz w biegu drużynowym na 3000 metrów w 1924 r.a także brązowym medalistą na 1500 metrów w 1924 r.oraz w sztafetach 4×100 metrów w 1925 r. i 4×400 metrów w 1925,1927 i 1928 r.Wziął udział w igrzyskach olimpijskich w 1928 r.w Amsterdamie,gdzie odpadł w eliminacjach biegu na 1500 metrów.Czterokrotnie startował w meczach międzypaństwowych reprezentacji Polski(2 zwycięstwa).Ośmiokrotnie poprawiał rekordy Polski na 1000 metrów,1500 metrów,2000 metrów i w sztafecie olimpijskiej.W 1929 r.zakończył karierę sportową.Startował w klubach warszawskich Orzeł Biały(1923 r.) i Warszawianka(1924-1929).
Działacz sportowy
Był członkiem zarządu Polskiego Związku Lekkiej Atletyki w latach 1929-1939,wiceprezesem od 1945 do 1949 r. i prezesem od 13 października 1949 do 28 marca 1965.W czasie prezesury Czesława Forysia polska lekka atletyka odnosiła największe sukcesy.Nie tylko odbudowała się ze strat spowodowanych II wojną światową,ale stała się światową potęgą(czasy Wunderteamu).Był kierownikiem polskiej drużyny lekkoatletycznej od igrzysk w Londynie w 1948 r.do igrzysk w Tokio w 1964 r.Czesław Foryś został w 1965 r.mianowany"Honorowym Prezesem PZLA".Foryś był również wiceprezesem Warszawskiego Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki(w latach 1930-1931).Po wojnie przez ponad dwadzieścia lat zasiadał we władzach PKOl,będąc m.in.jego skarbnikiem i wiceprezesem.Działał także w strukturach IAAF,m.in.w Komisji Technicznej i Komisji Młodzieżowej.W 1964 r.przyznano mu tytuł"Weterana IAAF".Zmarł 23 lutego 1966 w Warszawie,został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
Rekordy życiowe

• bieg na 400 metrów 53,4
• bieg na 800 metrów 2.00,0
• bieg na 1000 metrów 2.34,1
• bieg na 1500 metrów 4.06,0
• bieg na 2000 metrów 5.56,2
• bieg na 3000 metrów 9.15,8
• bieg na 5000 metrów 16.30,8