Witold Ostrowski

Witold Tadeusz Ostrowski(ur.15 czerwca 1875 w Berlinie,zm.14 sierpnia 1942 w Krakowie)polski działacz społeczny i organizator przemysłu.
Życiorys
Syn rzeźbiarza Kazimierza Witolda Ostrowskiego,brat Stanisława Kazimierza.Dzieciństwo spędził w Warszawie i Tarnopolu,gimnazjum ukończył w Brzeżanach.Studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim.Pracował jako urzędnik w Tarnopolu,następnie w starostwie w Stanisławowie,skąd został na polecenie Ministerstwa Handlu przeniesiony do Krakowa.W latach studiów zaangażował się w działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej,w Krakowie założył 45 szkół przemysłowych,popierał rzemiosło i drobny przemysł.W 1906 r.został członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Szkoły Ludowej,w 1909 r.jego prezesem w oddziale krakowskim,a w 1927 r.prezesem Zarządu Głównego Towarzystwa Szkoły Ludowej.Współredagował"Nową Reformę",której w 1928 r.został także współwłaścicielem.W 1914 r.został radnym miasta Krakowa.W okresie I wojny światowej bardzo angażował się w powstanie i pomoc Legionom.Został członkiem Naczelnego Komitetu Narodowego.W 1918 r.był inicjatorem budowy pomnika w kwaterze legionowej na Cmentarzu Rakowickim i członkiem Polskiej Komisji Likwidacyjnej.Po I wojnie światowej znalazł zatrudnienie w Urzędzie Wojewódzkim w Krakowie na stanowisku Naczelnika Wydziału Przemysłowego.Z Urzędu Wojewódzkiego,wobec niemożliwości porozumienia się komisarza Zdzisława Wawrauscha z urzędującymi wiceprezydentami Krakowa i po jego ustąpieniu został mianowany 19 lipca 1925 zarządcą komisarycznym Krakowa.Na tym stanowisku przepracował rok,po reaktywowaniu rozwiązanej Rady Miasta Krakowa złożył urząd w dniu 2 czerwca 1926.W nowej radzie miejskiej w dniu 28 września 1926 został wybrany jednym z wiceprezydentów miasta,na tym stanowisku pozostał do emerytury,do 1934 r.Zaangażowany był w utworzenie Muzeum Etnograficznego,popierał plany stworzenia skansenu budownictwa ludowego w Lasku Wolskim,do czego ostatecznie jednak nie doszło.Odznaczony został Krzyżem Legionów i Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta.Z małżeństwa z Kazimierą z Sośnickich(1877–1954)miał dwóch synów:Kazimierza adwokata,oficera Komendy Głównej AK i Witolda Macieja(1911–1966)inżyniera rolnika.Po wybuchu II wojny światowej wyjechał z Krakowa do Lwowa,w lutym 1940 r.powrócił pod Wawel i dość długo ukrywał się w obawie przed aresztowaniem.Zmarł śmiercią naturalną,pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.