Andrzej Nikodemowicz

Ur.2 stycznia 1925 we Lwowie polski kompozytor,pianista i pedagog.Był najmłodszym synem Mariana Nikodemowicza(1890-1952)znanego lwowskiego architekta,wykładowcy Politechniki Lwowskiej.W latach 1943-1946 studiował chemię,zaś po wojnie odbywał studia muzyczne w lwowskim konserwatorium muzycznym:kompozycję(u Adama Sołtysa) i grę na fortepianie(u Tadeusza Majerskiego).W czasie okupacji był karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof.Rudolfa Weigla.W latach 1951-1973 był wykładowcą w konserwatorium lwowskim(kompozycja,teoria muzyki i gra na fortepianie).W 1973 r.usunięty z pracy z powodów politycznych przez władze komunistyczne.W 1980 r.opuścił Lwów i zamieszkał w Lublinie.Został wykładowcą na Uniwersytecie im.Marii Curie-Skłodowskiej i na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.W latach 1982-1992 był dyrygentem chóru w Wyższym Seminarium Duchownym.Karierę pianistyczną uniemożliwiła mu choroba ręki.W 1992 r.otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego,a w 1995 r.tytuł profesora zwyczajnego.Od 1989 r.jest prezesem Lubelskiego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich.

Twórczość
Skomponował szereg utworów na fortepian i orkiestrę,a także utworów chóralnych.Dużą część jego twórczości zajmuje muzyka religijna(kantaty,oratoria,suity,psalmy).
Nagrody

• III nagroda Wszechzwiązkowego Konkursu Kompozytorskiego w Moskwie(1961 r.)
• Nagroda im.Św.Brata Alberta za całokształt twórczości(1981 r.)
• Nagroda Prezydenta miasta Lublina(1999 r.)
• Nagroda Związku Kompozytorów Polskich(2000 r.)
• Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego(2000 r.)
• Honorowe obywatelstwo Lublina(2009 r.)