Życiorys
Przed wybuchem II wojny światowej rozpoczęła naukę w sosnowieckim gimnazjum.W 1943 r.została aresztowana przez gestapo i do zakończenia wojny przebywała w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück.Po zakończeniu wojny powróciła do kraju,gdzie zdała maturę.W 1955 r.ukończyła Akademię Medyczną w Odessie.
Praca zawodowa i naukowa
W latach 1955-1958 jako epidemiolożka pracowała w Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Warszawie.Następnie jako asystentka,a od 1959 do 1968 r.starsza asystentka pracowała na Oddziale Obserwacyjnym w Szpitalu Zakaźnym nr 1.Była asystentką w Akademii Medycznej w Warszawie,a w latach 1968-1976 adiunktem Kliniki Chorób Zakaźnych,a następnie była kierowniczką Kliniki Hepatologii Zakaźnej.W 1986 r.Ministerstwo Zdrowia ową klinikę wyznaczyło do nadzoru nad zakażonymi wirusem HIV,a w 1991 r.została ona przekształcona w Klinikę Nabytych Niedoborów Immunologicznych,która wyłącznie zajmuje się wyłącznie leczeniem chorych na AIDS i obserwacją zakażonych wirusem HIV.Prof.Lidia Babiuchowa kierowała kliniką do 1995 r.Od 1976 r.była również zastępczynią dyrektora,a od 1978 do 1986 r.dyrektorką Instytutu Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych.W 1972 r.została doktorką nauk medycznych,w 1977 r.habilitowała się,a od 1993 r.jest profesorką.Lidia Babiuch odbyła staże naukowe i szkolenia w ZSRR,Holandii,Belgii,w WHO w Austrii i RFN w Klinikach Chorób Zakaźnych(1976 r.)Szwecji(1991 r.)Wielkiej Brytanii(1992 r.)Stanach Zjednoczonych(1995 r.)Jest autorką i współautorką przeszło 100 prac,członkiem ZBOWiD.
Życie prywatne
Jest żoną Edwarda Babiucha,który w 1980 r.był premierem.
Nagrody i wyróżnienia
- Czerwona Kokardka(1996 r.)
- Nagroda Rektora AM w Warszawie
- Nagroda specjalna Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej za pracę nad AIDS
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz