Karol Fryderyk Woyda

(ur.23 listopada 1771 w Lesznie Wielkopolskim,zm.21 lutego 1845 w Warszawie)prezydent Warszawy,nadzwyczajny radca stanu,dyrektor wydziału administracji ogólnej Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych,Duchownych i Oświecenia Publicznego,członek Rady Stanu Królestwa Polskiego w 1834 roku,kalwinista,wolnomularz.
Życiorys
Studiował w Niemczech. Od 1792 r.pracował w poselstwie polskim w Niemczech.Uczestniczył w insurekcji kościuszkowskiej.W latach 1791-1801 walczył w Legionach.6 stycznia 1816 został mianowany przez namiestnika Józefa Zajączka prezydentem miasta.30 listopada 1830 ustąpił z urzędu prezydenta i wyjechał z Warszawy.Jako prezydent chciał rozbudować i unowocześnić Warszawę,ale przez swoją służalczość i lojalizm wobec władz carskich był nielubiany przez społeczeństwo Warszawy.Karol Woyda zmarł 21 lutego 1845 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym.Jego synem był Kazimierz Woyda,również prezydent Warszawy.Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy z nadania Aleksandra I Romanowa.