Bank Polski(Królestwo Polskie)

Bank emisyjny i kredytowy działający w latach 1828–1885 w Królestwie Polskim,z siedzibą w Warszawie.Założony przez księcia Ksawerego Druckiego-Lubeckiego.Była to instytucja rządowa o własnej osobowości prawnej.Bank Polski miał prawo emisji banknotów do wysokości kapitału zakładowego(początkowo 30 mln zł polskich,od 1834 r.42 mln,od 1841 r.8 mln rubli,czyli ok.53 mln zł pol.)udzielał kredytów krótko- i długoterminowych,obsługiwał pożyczki zagraniczne.W latach 1829–1837 finansował budowę dróg w Królestwie Polskim,1829–1842 górnictwo rządowe(w 1833 r.stał się jego inwestorem i administratorem)itp.Od 1834 r.finansował budowę cytadeli warszawskiej.W 1869 r.został podporządkowany rosyjskiemu Ministerstwu Skarbu w Petersburgu,w 1870 r.pozbawiony prawa emisji banknotów i udzielania kredytów długoterminowych.1 stycznia 1886 został postawiony w stan likwidacji(zakończonej 1894 r.)a jego majątek przejął Bank Państwowy Rosji.