Józef Kozłowski

Ros.Осип(Иосиф)Антонович Козловский(ur.1757 r.w Warszawie,zm.11 marca(27 lutego)1831 w Petersburgu)muzyk,pianista i kompozytor działający w Rosji.Protegowany Grigorija Potiomkina.Spopularyzował poloneza na dworze carskim.Autor jednego z hymnów Rosji oraz twórca rosyjskiego romansu jako gatunku muzycznego.
Biografia
Syn Antoniego Kozłowskiego.Pochodził z polskiej rodziny ziemiańskiej;według W.Babrowicza urodził się w bliżej niezlokalizowanym chutorze Kozłowicze w okolicach Slawgorodu w obwodzie Mohylewskim na Białorusi i jako 7-letni chłopiec pod opieką swego wuja W.Trutowskiego,muzyka i zbieracza pieśni ludowych,przyjechał do Warszawy,gdzie otrzymał podstawowe wykształcenie muzyczne.Początkowo był śpiewakiem a następnie solistą w chórze chłopięcym przy katedrze św.Jana w Warszawie,tamże pełnił później funkcję organisty.Około 1773 r.został nauczycielem muzyki Michała Kleofasa Ogińskiego i jego rodzeństwa na dworze w Guzowie i w Trokach.Około 1777 r.był krótko członkiem kapeli wojewody J.Stępowskiego w Łabuniu(powiat zasławski).W 1780 roku udał się do Rosji,gdzie poznał księcia Dołgorukowa,który nakłonił go do służby wojskowej i mianował swoim adiutantem podczas wojny tureckiej.W latach 1786-96 służył w wojsku rosyjskim w randze oficera i brał udział w wojnie z Turcją(1787-91).Zwrócił na siebie uwagę ks.Grzegorza Potiomkina,który w 1790 r.zaprosił Kozłowskiego na swój dwór;od 1791 r.przebywał w Petersburgu,gdzie zyskał sławę jako organizator części muzycznej uroczystości urządzonych w 1791 r.przez Potiomkina na cześć zdobycia tureckiej twierdzy Izmaił(nad Dunajem).Dzięki poparciu Potiomkina został dyrektorem teatrów carskich w Petersburgu.Po śmierci protektora w październiku 1791 r.Kozłowski zamieszkał w domu Lwa Naryszkina,byłego faworyta Katarzyny II.Zapoznawał się wówczas z rosyjskim folklorem oraz komponował okolicznościową muzykę,stając się cenionym w Rosji twórcą.Od 1799 r.był inspektorem muzyki,zaś w latach 1803-1819 dyrektorem muzycznym w dyrekcji carskich teatrów.Po ataku paraliżu w 1819 r.Kozłowski przeszedł na emeryturę jako radca dworu.W 1822-1823 przebywał w Polsce,od 1824 r.zamieszkał ponownie w Petersburgu.Pisał polonezy na orkiestrę,fortepian,muzykę do kilku dramatów.Jego uwertura do tragedii„Fingal”należy do najcenniejszych dzieł tego rodzaju w polskiej literaturze muzycznej.Jeden z jego polonezów śpiewany był jako hymn narodowy rosyjski(w latach 1791-1816);liczne msze i sławne„Requiem Es¬moll op.14”na śmierć Stanisława Augusta Poniatowskiego.