Zofia Szeptycka

Ludwika Cecylia Konstancja z Fredrów(ur.27 maja 1837,zm.17 kwietnia 1904)córka komediopisarza Aleksandra Fredry i Zofii Jabłonowskiej-Skarbkowej,spokrewniona z Wiśniowieckimi i Ledóchowskimi,z galicyjskimi rodzinami Jabłonowskich i Skrzyńskich,Szeptyckich,polska malarka i pisarka.
Rodzina i przyjaciele
Szeptycka była związana z ziemią krośnieńską jako właścicielka Korczyny i Odrzykonia,które otrzymała w posagu od matki Zofii Jabłonowskiej Fredrowej.Adela Defforel była jej długoletnią nauczycielką i przyjaciółką całego jej życia.Nauczycielami jej byli:Józef Swoboda,Chifflart i Charles-François.Pobierała nauki w Paryżu,gdy wyjechała do brata Jana,powstańca węgierskiego,który nie mógł przyjechać do kraju oraz w Wiedniu.Przyjaciel Henryk Rodakowski namalował jej akwarelowy portret.W 1855 r.zbliżyła się do mieszkańców Hotelu Lambert przez przyjaźń z Marią Cecylią Czartoryską.Dzieciństwo spędziła w Beńkowej Wiszni,a od 1858 r.aż do ślubu w 1861 r.mieszkała we Lwowie.1 października 1861 r.została tam żoną hrabiego Jana Kantego Remigiana Szeptyckiego(1836-1912)ziemianina obrządku rzymskokatolickiego i zamieszkała w majątku męża w Przyłbicach.
Była matką siedmu synów,z których pierworodny Stefan(1862-1864) i Jerzy Piotr(1863-1880) zmarli w dzieciństwie:

• Aleksander Maria Dominik Szeptycki(1866-1940)ziemianin
• Leon Józef Maria Szeptycki(1877-1939)ziemianin
• Stanisław Szeptycki generał Armii Austro-Węgier i Wojska Polskiego

Dwóch zostało zakonnikami:

• Roman Aleksander Maria(1865-1944),jako ojciec Andrzej,bazylianin,późniejszy greckokatolicki arcybiskup metropolita lwowski
• Kazimierz Maria Szeptycki(1869-1951),jako ojciec Klemens,ihumen zakonu studytów,błogosławiony,odznaczony medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

W 1888 r.podróżowała do Rzymu,gdzie przebywał jej syn Roman i została przyjęta przez papieża Leona XIII.Przebywała w Korczynie,w Krościenku i w Nowej Wsi.
Malarstwo
Wykonywała obrazy religijne,które zdobiły kościoły Lwowa,Krakowa,Żółkwi i Bruchnalu.Namalowała portret bł.Jana z Dukli do lwowskiego kościoła bernardynów,oraz autoportret,portrety matki,ojca i brata.
Twórczość literacka
Pisała opowiadania i szkice,które pozostawiła jako rękopiśmienne utwory o charakterze pamiętnika rodzinnego.Najcenniejsze są Wspomnienia z lat ubiegłych pisane w latach 1900-1903.W roku 1904 po jej śmierci,lwowska„Gazeta Narodowa” i krakowski„Przegląd Polski”po raz pierwszy drukowały niektóre opowiadania i szkice.Dwutomowy zbiór jej Pism z przedmową Stanisława Tarnowskiego ukazał się pośmiertnie w Krakowie w l.1906- 1907.Zmarła 17 kwietnia 1904 r. i pochowana została w Przyłbicach.