Psałterz Dawidów

Inaczej Psałterz Dawidowy przekładania Jana Kochanowskiego poetycka parafraza biblijnej Księgi Psalmów autorstwa Jana Kochanowskiego,wydana w 1579 nakładem Drukarni Łazarzowej.Pracę nad zbiorem Kochanowski poprzedził wnikliwymi studiami biblistycznymi i filologicznymi.Trudno jest wskazać tekst,który posłużył poecie za podstawę przekładu;wbrew rozpowszechnionej opinii,nie była to jednak łacińska Wulgata,z niej Kochanowski zaczerpnął jedynie incipity psalmów.Historycy literatury staropolskiej są zdania,iż Psałterz to najbardziej zróżnicowane pod względem wersyfikacyjnym dzieło poety;pojawiają się również opinie,iż jego napisanie stanowiło największe wyzwanie dla sił twórczych Kochanowskiego,stanowiąc przedsięwzięcie mierzone w skali światowej.
Dzieje wydania
Psałterz Dawidów został wydany w roku 1579 w drukarni Łazarzowej w Krakowie.Dzieło ukazało się w czarnoleskim okresie życia poety.Choć opublikowany w 1579 roku,prace nad nim prowadził Kochanowski już na dworze Zygmunta Starego.Już rok po wydaniu Psałterza ukazała się do niego muzyka Mikołaja Gomółki pt.Melodie na psałterz polski.
Styl i język
Psałterz nie jest dokładnym tłumaczeniem Księgi Psalmów ze Starego Testamentu,ale jej poetycką parafrazą,dostosowaną do polskiej obyczajowości i warunków.Kochanowski posługiwał się różnymi współczesnymi przekładami i parafrazami oryginału,szczególnie zaś inspirował się łacińską parafrazą psalmów autorstwa George'a Buchanana.Psałterz Kochanowskiego charakteryzuje renesansowy humanizm:starotestamentowy Bóg otrzymuje rysy miłosierne,charakterystyczne do humanistycznego postrzegania Boga.Nie jako surowego sędziego lecz jako przyjaciela człowieka.Wizerunek ten został zapożyczony z nowotestamentowej opowieści o Jezusie.