Oblężenie Białego Kamienia

Miało miejsce od 31 maja do 30 września 1602 podczas wojny polsko-szwedzkiej 1600-1611.Dwa tygodnie po zdobyciu Fellina armia koronna(2000 żołnierzy)dowodzona przez hetmana wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego obległa Biały Kamień,który był ważnym węzłem komunikacyjnym w Estonii.Położony wśród bagien zbudowany w czasach krzyżackich zamek miał silną artylerię i załogę liczącą 700 żołnierzy,chłopów i mieszczan.Zamek posiadał 30-metrową basztę,na rogach natomiast nowoczesne bastiony.Początkowo wojska polskie ograniczyły się do blokady twierdzy.Ponieważ pod Rewalem zbierała się odsiecz,posłano tam hetmana polnego koronnego Stanisława Żółkiewskiego.Klęska Szwedów w bitwie pod Rewlem 30 czerwca odebrała obrońcom Białego Kamienia nadzieję na pomoc.W sierpniu przybyła długo oczekiwana zaciężna piechota i można było przystąpić do poważnych prac oblężniczych.Początki były trudne,a artyleria nie potrafiła naruszyć potężnych bastionów.Oblężenie bardzo utrudniły panujące wówczas ulewne deszcze,które zamieniły okoliczne tereny w wielkie bajoro.Wojsko zaczęły nękać choroby.Gdy pojmany jeniec szwedzki zdradził,że północna kurtyna twierdzy jest osłabiona,Zamoyski natychmiast rozkazał budowę naprzeciw tej kurtyny drewnianego pomostu,na którym ustawił artylerię,by prowadziła ogień w najsłabszą część twierdzy.Rozpoczęła się zażarta walka artyleryjska,gdyż Szwedzi zauważyli grożące im niebezpieczeństwo i skierowali ogień swych dział na świeżo zbudowany pomost.W nocy z 26 września na 27 września umieszczono na pomoście cztery ciężkie działa.Gdy rano otworzyły ogień,osłabiona kurtyna zaczęła się zawalać,a po kilku godzinach powstał w niej ogromny wyłom.Gdy Zamoyski przygotowywał się do szturmu,Szwedzi,widząc beznadziejność swej sytuacji,podpisali 30 września kapitulację.