Cyryl Terlecki

(data ur.nieznana,zm.1607)biskup prawosławny,współtwórca unii brzeskiej z 1596 r.Pochodził z rodziny szlacheckiej,przyszedł na świat w majątku Wysokie-Poczapowo(powiat piński).Uzyskał dobre wykształcenie świeckie,na karierę duchowną zdecydował się dopiero po śmierci żony.Początkowo był białym duchownym,protopopem cerkwi św.Dymitra w Pińsku.8 czerwca 1576 rada wielkoksiążęca zgłosiła jego kandydaturę na biskupa turowsko-pińskiego.Jeszcze w tym samym miesiącu Konstanty Ostrogski zaapelował do niego o ukaranie prawosławnych duchownych,którzy budzili powszechne zgorszenie swoim pijaństwem,grubiaństwem i niedbalstwem.Stefan Batory potwierdził nominację rady wielkoksiążęcej i wydał Cyrylowi Terleckiemu przywilej na katedrę turowsko-pińską.Początkowo postawa hierarchy pozwalała domniemywać,że naprawdę będzie on dążył do poprawy moralnej postawy podległych mu duchownych.Z czasem okazało się jednak,że Cyryl dążył przede wszystkim do pomnażania osobistego majątku.W okresie zarządzania eparchią turowsko-pińską wielokrotnie popadał w konflikty z miejscową szlachtą na tle prerogatyw sądowniczych(właściciele ziemscy bezprawnie sądzili prawosławnych duchownych),uzyskując wielokrotnie poparcie królewskie.Biskup prowadził też szereg procesów sądowych o majątki cerkiewne,organizował najazdy na dobra swoich przeciwników.W 1585 Cyryl Terlecki został przeniesiony na katedrę łucko-ostrogską.W 1585 patriarcha konstantynopolitański Jeremiasz II nadał mu godność swojego egzarchy w Rzeczypospolitej.Podejmując tę decyzję,hierarcha nie wiedział o hulaszczym trybie życia duchownego,a jedynie kierował się jego znakomitym wykształceniem i pozycją społeczną.W 1590 po soborze biskupów prawosławnych Rzeczypospolitej w Bełzie,razem z hierarchami chełmskim Dionizym,pińsko-turowskim Leoncjuszem i lwowskim Gedeonem zadeklarował chęć przejścia na katolicyzm z zachowaniem obrządku bizantyńskiego.Razem z biskupem włodzimierskim Hipacym Pociejem prowadził tajne rozmowy z nuncjuszem apostolskim Germanusem Malaspiną i przedstawicielami dworu w sprawie organizacji soboru unijnego.W listopadzie 1595 ci sami hierarchowie udali się do Rzymu w celu przedyskutowania ostatecznych warunków unii kościelnej.Po powrocie do kraju aktywnie agitowali na rzecz unii wśród duchowieństwa i wiernych.Po ogłoszeniu unii brzeskiej na synodzie w Brześciu w 1596 oficjalnie przeszedł na unię i pozostawał ordynariuszem eparchii łuckiej,jako biskup unicki,do 1607.