Bitwa pod Rakvere

(w literaturze polskiej również bitwa pod Rakibor)starcie,które miało miejsce 5 marca 1603 podczas wojny polsko-szwedzkiej 1600-1611.Starosta żmudzki Jan Karol Chodkiewicz zostawił część sił pod Dorpatem i ruszył 2 marca wraz z 4 chorągwiami jazdy(300 żołnierzy)na pomoc zagrożonej załodze Rakvere.Na miejscu dołączyło do niego 500 żołnierzy z załogi.Na północ od Rakvere 5 marca Litwini natknęli się niespodziewanie na straż przednią armii szwedzkiej liczącą 1000 żołnierzy.Szwedami dowodził pułkownik Krister Somme.Gdy husaria ruszyła do szarży,rajtarzy uciekli,zostawiając osamotnioną chłopską piechotę.W czasie,gdy husaria wycinała piechurów,wrócili rajtarzy wzmocnieni przez idący za awangardą oddział służby ziemskiej.Gdy husaria zostawiła piechotę i ruszyła na rajtarów,ci znów uciekli.Wkrótce pojawiły się idące z Rewla główne siły szwedzkie dowodzone przez pułkownika Andersa Lennartssona.Na ich widok husaria wstrzymała pościg,czekając na nadejście piechoty.Ta jednak długo nie nadchodziła i Chodkiewicz,widząc znaczną przewagę liczebną nieprzyjaciela wycofał się.Lennartsson także obawiał się zaatakować i zdecydował się na odwrót.W bitwie Litwini stracili tylko jednego żołnierza zabitego i dwóch rannych.Pobici Szwedzi stracili 70 zaciężnych Niemców i 100 chłopów estońskich.Zwycięstwo pod Rakvere przyspieszyło kapitulację szwedzkiej załogi Dorpatu(13 kwietnia 1603).