Michał Szweycer

Ur.w 1808 r.w Glinniku,zm.26 maja 1871 w Paryżu szlachcic polski,fotograf.Syn Ludwika Szweycera herbu Zadora,brat Wincentego właściciela Rzeczycy.
Życiorys
W 1827 roku rozpoczął studia na wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego.Włączył się w konspirację niepodległościową,był kierownikiem kółka akademickiego związanego ze sprzysiężeniem Piotra Wysockiego,aresztowany tuż przed wybuchem powstania listopadowego,przetrzymywany w więzieniu karmelitańskim,w śledztwie złożył zeznania obciążające innych spiskowców,uwolniony po jego wybuchu.Brał czynny udział w powstaniu.Był porucznikiem 1 pułku ułanów oraz adiutantem generała Józefa Dwernickiego.Odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari za bitwę pod Ostrołęką.Po upadku powstania udał się na emigrację do Paryża,gdzie zaprzyjaźnił się z Adamem Mickiewiczem,był również jednym z towiańczyków.Ciążył na nim wydany zaocznie wyrok przez sąd rosyjski kara śmierci za udział w powstaniu listopadowym.Podejmował się różnych zajęć.Wykonał portrety fotograficzne min.Mickiewiczowi i Norwidowi.W czasie jednej z podróży do Krakowa został poproszony przez Jana Matejkę o pozowanie mu do obrazu"Kazanie Skargi"jako Piotr Skarga.Rozstrzelany w czasie Komuny Paryskiej z powodu złamania zakazu zapalania światła(podgrzewał herbatę palnikiem spirytusowym).Seweryn Goszczyński dedykował mu swój wiersz,"Przy sadzeniu róż"(incipit"Sadźmy,przyjacielu,róże!").A Teofil Lenartowicz opisał jego śmierć w wierszu"Dwaj towiańczycy"(chociaż przez pomyłkę nazwał go Ludwikiem Szwejcerem).Jest również jednym z bohaterów powieści"Mesjasze"węgierskiego pisarza,György Spiró.